Chaiyavandana Mahabhasam

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 163

सिरिसविसरिविराज सासवेनाऽनेन एवाहिलानि बने। साल पमनने एतत्सालु प्रयोजन मषितम् ॥३०॥ बसोय मावसारं, मणिऊर्म छोमवंदणे विहिणा। साहुग पणिहाणं, करेइ एयाएँ गाहाए ॥ ८३८ ॥ बतम भावसारं मणिवा सोमवन्दनं विधिना । साधुगवं प्रणिधानं करोति एतया गावया ॥ ८३८॥
साधुगतप्रति
जावंत केह साहू, भरहे-रवय(ए)महाविदेहे य । सवेसितेसिपणओ,तिविहेण तिदंडविरयाणं८३९ यावन्तः केऽपि साधवो भरते-रवते महाविदेहे ।। सर्वेषां तेषां प्रणतः त्रिविधेन त्रिदण्डविरतानाम् ।।८३९॥ तत्तो अतित्तचित्तो, जिणेंदगुणवणेण सुजो वि। सुकइनिबद्धं सुद्ध, थयं च योत्तं च वेज्जरइ ।। ८४०॥ ततोऽप्तचित्तो जिनेन्द्रगुणवर्णनेन भूयोऽपि ।
सुकविनिबद्धं शुद्धं स्तवं च खोत्रं च कथयति ॥८४०॥ खना,स्तोत्रम्, सकयभासाबद्धो, गंभीरत्यो थओ ति विक्खाओ।
पाययमासाबदं, थोत्रं चिविहेहि छंदेहि ॥ ८४१ ॥ संस्कृतभाषाबद्धो गम्भीरावः स्तव इति विख्यातः । प्राकृतभाषाबद्धं स्तोत्रं विविधैश्छन्दोमिः ॥ ८४१ ॥ गंभीरमडुरषोसं, तह वह थोचाइयं मणेजाह । जह जायइ संवेगं, सुणमाणाणं परेसि पि ॥८४२॥ गम्भीरमधुरपोषं तथा तथा खोत्रादिकं भणेत ।
यथा जायते संवेगः शृण्वतां परेषामपि ॥ ८१२॥ विविहमहाकहरइओ, वमिअंतो विचितउत्तीहिं।
कस्स न हरेह हियर्य, तित्थंकरगुणगणो गुरुओ॥८४३॥ १." पे रबर-पजर-" इसादि ॥ ८-४-२ ॥ हैमप्राइतव्याकरणस्वाद 'बबरह'-कपयति ।