Chaiyavandana Mahabhasam

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 142

चेहयवंदणमहाभासं ।
।
मुक्ति प्राप्ता अपि सुराः परिभूतं ज्ञात्वा निजतीर्थम् । संसारे अवतारं कुर्वन्ति केषाविद् मतमेतत् ॥ ७१४ ॥ तेसि पडिबोहणत्थं, पारगयाणं विसेसणं मणियं । न हु हुति वारिसा जं, पारगया भवसमुद्दस्स ७१५ तेषां प्रतिबोधनार्थं 'पारगतेभ्यो' विशेषणं भणितम् । न खलु भवन्ति तादृशा यत् पारगता भवसमुद्रस्य ७१५ पारं पअंतं खलु, गयाण पत्ताण भवमहोयहिणो । अयंतियगमणेणं, भुओ वि तदप्यवेसाओ ।। ७१६ ।। पारं पर्यन्तं खलु गतेभ्यः प्राप्तेभ्यो भवमहोदधेः । आत्यन्तिकगमनेन भूयोऽपि तदप्रवेशात् ।। ७१६ ।। ते वि हु अणाइसिद्धा, केहि वि इट्ठत्ति तनिरासत्थं । भन्न विसेसणंतर - मनं पि परंपरगयाणं ।। ७१७ ।। तेऽपि खलु अनादिसिद्धा: कैरपि इष्टा इति तन्निरासार्थम । भण्यते विशेषणान्तरमन्यदपि 'परंपरागतेभ्यः ॥ ७१७ ॥ एगुवएसानो, तओ वि अभ तओ वि अनयरो | एवं परंपराए, गयाण पत्ताण मुत्तिपयं । ७१८ ॥ एकोपदेशादन्यः, ततोऽपि अन्यः, ततोऽपि अन्यतरः । एवं परंपरया गतेभ्यः प्राप्तेभ्यो मुक्तिपदम् ॥ ७१८ ॥ न य वचवं पढमो, कस्सुवएसेण सिवपयं पत्तो ? | कालस्स व पढमत्तं, नत्थि च्चिय जेण कस्सा वि ७१९ न च वक्तव्यं प्रथमः कस्योपदेशेन शिवपदं प्राप्तः ? । कालस्य वा प्रथमत्वं नास्त्येव येन कस्यापि ।। ७१९ ।।
किं च
विजया नाणं नाणा, उदंसणं दंसणाओं चरणं तु । चरणार्हितो मोक्खो, परंपरा इमा एवं ॥ ७२० ॥
१७
११९