Book Title: Buddhiprabha 1914 03 SrNo 12 Author(s): Adhyatma Gyan Prasarak Mandal Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal View full book textPage 6
________________ ३७२ બુદ્ધિપ્રભા. परम अध्यातमने लखे, सद्गुरु करे शुभ संग । तिणकुं भव सफलो होइ, अविहड प्रगटे रंग ।। २१९ ॥ धर्मध्यानको हेत यह, शिव साधनको खेल ।। एसो अवसर कब मले, चेत सकेतो चेत ॥ २२० । वक्ता श्रोता सवि मले, प्रगटे निज गुण रूप । अखय खजानो ज्ञानको, तिन भुवनको भूप ॥ २२१ ॥ अष्ट कर्म वनदाहिके, तप सिद्ध जिन चंद । तास समो अप्पागणे, ताकुं वंदे इंद ।। २२२ । कर्म रोग औपध समी, ज्ञान सुधारस वृष्टि । शिव सुख अमृत सरोवरी, जय जय सम्यग् दृष्टि ॥ २२३ ॥ ज्ञान वृक्ष सेवो भाविक, चारित्र समकित मूल । अमर अगम फलपदल हो, जिनवर पदवी फूल ॥ २२४ ॥ जो चेते तो चेतजे, जो बूजे तो बूज । खानारा सहु खायसे, माथे पडस्ये तुज ॥ २२५ ॥ आप सवारथ सहु मित्यु, न करे तुज कोइ सार। परमारथ जाण्यो नहीं, भुल्यो तुंहि गमार ॥ २२६ ॥ परमारथ जव जाणीयो, चिहु गति दिखइ पास । पजव सवि दूर लेखवे, आपही रहे उदास ।। २२७ ।। निरासपणे चित्त ठरे यदा, आपहि मग्नता होय मुहूते एक रहे मग्नता, सांतरस पावे सोय ।। २२८ ॥ काया वचन मन त्याग करी, आपहि ज्योति जगाव । घाति कर्मकुं खय करी, केवल लच्छी पाव ।। २२९ अनंत अतिशय तस हुवा, लोकालोक प्रकाश । भव्य जीव प्रत्ति बूजक, पूरे शिवपुर वाम ।। २३० ॥ कर जाणे सो जगत हे, उपशमाव संत । जस घट रीस न उपजे, ते सदा भगवंत ।। २३१ ॥ दासीनता सरलता, समता रस फल साख । पर कथनीमां मत पडो, निज गुण निजमां राख ॥ २३२ ।। जाण्यु तो तेहy खरु, मोहे नवि लिपाय । सुख दुःख आवे जीवने, हर्ष शोक नवी थाय ।। २३३Page Navigation
1 ... 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32
