Buddhiprabha 1909 08 SrNo 05

Author(s): Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 8

તે વિચારવા લાગ્યા કે અરે, આવી બુદ્ધિ ગુરૂને કેમ સુકી સપના દાંત મા કેટલાક તે એક બીજાને કોઈ સાંભળે નહિ તેવી રીતે Pવાની આજ્ઞા, હળવે હળવે કહેવા લાગ્યા કે અરે ગુરૂ મહારાજને વાયુ
તે નહિ થયો હોય, કેટલાક કહેવા લાગ્યા કે શિષ્યને પ્રાણ કાઢવાને આ ઉપાય ર છે. કેટલાક તે અતિથી વિચારવા લાગ્યા કે આવું કૃત્ય બતાવે તે ગુરૂ શી રીતે કહેવાય, કેટલાક તો વિચારવા લા
વ્યા કે કંઇ પ્રોજન બતાવી ભાગી જવું તે યોગ્ય છે. કેટલાક તો વિચારવા લાગ્યા કે જે દાંત ગણવા જાય તે તો મરી જાય પશ્રત ગુરૂને શું, ગયો તે ગ, પાછા આવનાર નથી. જીવતે નર ભદ્ર પામશે, મુઆ પછી કે નહિ મળે. કેટલાક તે વિચારવા લાગ્યા કે સપના દાંત ગણવાની આજ્ઞાનું છું પાન હશે ? આમ સર્વ વિચારવા લાગ્યા. ગુરૂએ કહ્યું કેમ કે જાય છે કે નહિ અર્વ કોઈ કહેવા લાગ્યા , ગુરૂજી સર્વ આતાઓ પાળી શકાય પણ આ માટે તે
હિંમત થતી નથી--પગ હાલતા નથી. એવામાં સુનિશ્ચય એક શિવે નામને ગુરૂને શિષ્ય આવ્યા. દર્શનવંદન કર્યા બાદ ગુરૂએ આજ્ઞા માની આજ્ઞા કરી કે પેલા ગાર્ષના દાંત ગણીને આવ, ગુરૂની
આજ્ઞામાં શે વિચાર, ગુરૂ બાલ્યા ને પરમેશ્વર આસ્થા એમ ધારી કહેવાની સાથે ચા, હિંમત ધારી રહ્યું લાઘવી કળાથી સર્પનું મુખ ફાડ્યું. પણ દાંત દીઠા નહિ. ગુરુ પાસે ખાવી કહ્યું. તે ગુરૂપ્રભ! બ. પૈના મુખમાં દાંત નથી. ગુરૂએ તેના મસ્તક પર હસ્ત મૂકી આશીર્વાદ આપી ધન્યવાદ આપે છે. સર્વ શિષ્યોને કહ્યું. મેં ભર શિયો ! દેખો, આ વિનયન વિનયી ની આવી સ્થિતિ હોય છે. મસ્તક કરે મુકીને વિનય કરનાર કયું કાર્ય સિદ્ધ કરી શકો નથી. એક તરફ આખી દુનિયા અને એક તરફ ગુરૂને વિન". જે જે અંશે શિષ્યો ગુરૂને લિનય કરે છે તે તે અંગે શિવ કેરીમાં પ્રવેશ કરે છે. જે શિષ્ય વિનય સેવે છે તેમને નમસ્કાર થાઓ. જે અવિનયી છે તેના પર કરૂણાદષ્ટિ વા આભદછિ રહે. અવની પર પણ દો દષ્ટિ વા ની ભાવના થાઓ નહિ. વિનય શિ પરમાર્થભાગ આપી શકે છે. વિનયનું સ્વ૫ જાવું તે પ્રમાણે પ્રવૃત્તિ કરવી પણ અવિને શિપોની નિદા ન કરવી એ જાણવાનું ફળ છે.
ગૃહસ્થ પુરૂષાએ તથા સ્ત્રીઓએ સાધુ ગુરૂને પૂર્ણ પ્રેમથી ગૃહસ્થ ભકિત- વિનય કરવો જોઈએ, સાધુ વર્ગને વિનય ફળ આવે
એ સાધુ ગુરૂને વિના રહેતો નથીકર્યું છે કે “ક છે સાથનાં ને विनय यो पुण्यं, तीर्थभूताहि साधवः । तीर्थः फलति कालन