Atmanand Prakash Pustak 085 Ank 09 10

Author(s): Kantilal J Doshi
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

બનવાને નિર્ધાર કરીએ.
છે. એના ઉપદેશને જીવનસા કરવાને કામ કરે છે. શાસ્ત્રો કહે છે કે એકાગ્રચિત્તે, પૂરી શ્રદ્ધાથી
ઠપસુત્રનું એકવીસ ભાર શ્રવણ કરનાર જીવ પર્યુષણ એટલે પુણ્યનું પિષણ.
પરમપ€ મેળવવાને લાયક બને છે, એનું જીવન પર્યુષણ એટલે પાપનું શેષણ. ઊર્ધ્વગામી બને છે.
જે દિવસમાં કરેલાં કર્તવ્ય પુણ્યને પોષે, આજે ઉપાશ્રયે જનસમૂહથી ઉભરાશે. ભાવિકો ને પાપને શેષે, એ દિવસેનું નામ પર્યુષણા. કપસૂત્રની પૂજા કરશે. ગુજનના આશીર્વાદ લેશે આ કર્તવ્યોમાંનું એક પરમ કર્તવ્ય છે: કુપ• પછી ધર્મગુએ કહપસૂત્રના વાચનને મંગલ સૂત્રનું વાચન અને શ્રવણ,
પ્રારંભ કરશે. જૈન મુનિઓના આચારનું વર્ણન કપસૂત્ર એ જૈનોનું પૂજ્ય-માન્ય આગમ. એમાં આવશે. અને તે પછી ભગવાન મહાવીરનું શાય છે. જેમ હિન્દુધર્મ માં ગીતા, અને ચરિત્ર કહેવાશે. ઈરલામમાં મુશન, તેમ જૈિન ધર્મમાં ક૯પસૂત્ર ભગવાન મહાવીરનું જીવન અદ્દભુત છે,
નો એને હૈયાની હેશથી પૂજે છે. પૂરી શ્રદ્ધાથી શિમાંચક છે. સારા-માઠી કરણના સારા-માઠાં સાંભળે છે. કારણ - એમાં ચોવીશ તીર્થકરને ફળનું એકત્રીકરણ એટલે મહાવીરસ્વામીનું ચરિત્ર છે. તેમાં જે ખાસ કરીને ભગવાન જીવનદાણ સારી કરણીને પ્રતાપે એ તીર્થકર મહાવીરના જીવનનું એમાં વિશિષ્ટ દર્શન છે. તે થયાં, પણ એ સાથે થઈ ગયેલી ઘડીક માઠી એમના લોકોત્તર ગુણેનું એમાં મીઠું સ્મરણ કરીના પરિણામોથી એ “તીર્થંકર મહાવીર છે, બાલાનાં દર્શન કરતાં ય એના જીવનનું પણ બાકાત નથી રહ્યાં કર્મના કાયદામાં નાના મરણ-શ્રમણ ભાવિક હૈયાંને વધુ આહલાદ -મેટાની જુદી વ્યાખ્યા નથી. રાય રંકની જુદી આપે છે. સાચાં ભક્તને પ્રિયજનના ગુણકીર્તન સજા નથી. ત્યાં તે રે તેવું પામે ને “કરે તે પ્રિયજન જેવાં જ મીઠાં લાગે છે.
પામે,” આ બે જ શાશ્વત-અદલ નિ છે. દેવ કરતાં પકીન મોઢ ચીજ છે. એમાં પણ આ નિયમન રોમહર્ષક અમલના પ્રસંગો બુતિની સંગત મળે, તે ઓર રંગત જામે છે. ભગવાન મહાવીરના જીવનમાં વારંવાર આવે જૈનો કલપસૂત્રનું શ્રવણ તર્કસંગત શ્રદ્ધાથી કરે છે, આ પ્રસંગેનું રસમય વણ ક જૂના છે. એમની વિવેક બુદ્ધિ એમને સમજાવે છે ; માધ્યમે સાંભળીને જનસમૂઈ એન દ એ માધમાં “પુષવિશ્વાસે વચનવિશ્વાસ.” જે માણસ હેય લીન બનશે, ઉંદ ના પ્રેરણાનું અમૃત પશે. એવી તેના બેલની કિંમત અંકાય. આ કપસૂત્ર આપણને પણ એ મહાપુરુષના જીવનની એ શાસ્ત્ર છે. એના પ્રણેતા છે –યુગપ્રધાન આચાર્ય પ્રેરણાનું અમૃત પ્રાપ્ત થાય એવી પ્રાર્થના કરીએ. ભદ્રબાહસ્વામી. એમનું રચેલું શાસ્ત્ર અસત્ય હોઈ શકે નહિ એમના વચન પર અશ્રદ્ધા વિદેહદેશનું ક્ષત્રિયકુંડ નગર છે. ધર્મપરાયણ રાખવી, એ પિતાની જાત પર અવિશ્વાસ રાખવા સિદ્ધાર્થ રાજા છે શીલગુણસંપન દેવી ત્રિશલ બરાબર છે.
એનાં રણ છે અને શ્રદ્ધા તે માનવમાત્રનું જીવનતત્તવ છે. રાજા રાણી- બંને સુખી છે. એમને જીવનસફળતા મેળવવાનું પ્રબળ સાધન છે. આવી રથ નિર્વિધ્ર રીતે અવિરત ચાલ્યા જાય છે. શ્રદ્ધા ધરાવનારા જેનો કલ્પસૂત્ર દત્તચિત્તે સાંભળે એક ધન્ય દિવસની વાત છે, દેવી ત્રિશલા ૧૩૬)
આત્માનંદ પ્રકાશ