Book Title: Atmanand Prakash Pustak 085 Ank 09 10
Author(s): Kantilal J Doshi
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

View full book text
Previous | Next

Page 19
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org વીના પ્રથમ ગણધર બન્યા. કુલ ૧૧ પડિતા અને ૪૪૦૦ શિષ્ય પણ તેમના પથે જોડાયા. ગુરૂ ગૌતમરવામી સમસ્ત શ્રમપ્પુ સંઘનાં નાયક બન્યા જીવનસાધના અને શાસન પ્રભાવનાના ૨ંગે રંગાયેલા ગૌતમવામીનુ જીવન અને કાય ધન્ય બની ગયાં. તે દિવસ તે વૈશાખ સુવિં અગિયારસના યાદગાર દિવસ, ધરતીના પેટાળમાં બીજ શપાય છે; ખાતર, પાણી અને માળીની મમતાલી માવજત તેને મળે છે. સમયની સાથે સાથે ફુલના અવતાર ધારણ કરે છે. આ રીતે જીવનના વિકાસ કૈ નિતાશ એ કોઈ એકાએક મનતી ઘટના નથી. કાળની પરિપાટી પર અનેક લીસાટા રચાય છે ત્યારે જીવનનું કુશ્ન ખીલે છે. ગૌતમસ્વામી ભગવાન મહાવીરને સમપિર્યંત થઈ ગયાં, તેમની વચ્ચેનું સ્નેહબ ંધન ઘણાં પૂર્વ ભાથી જોડાયેલુ હતુ.. તેમની તેમના ભગવાન મહાવીરના મરચિના ભવે શ્રદ્ધા અને ભક્તિપૂર્વક સેવા કરનાર શિષ્ય કપિલ એ જ ગુરૂગૌતમ સ્વામીના પૂ. ભવ. ગુરૂ-શિષ્ય વચ્ચેના એ સમ્બન્ધ એટલે એક જ કાયાની છે છાયા. ભગવાન મહાવીરના અઢારમા ભવ એટલે ત્રિપુખ્ત વાસુદેવ તેના સારથી એટલે ગુરૂ ગૌતમ સ્વામી. એ ભવમાં પણ તેઓ વચ્ચે સ્નેહના દોર અતૂટ હતા. શ્રી ભગવતીસાર સૂત્રમાં કહેવામાં આવ્યુ છે કે છેલ્લા ભવમાં ભગવાને પાતે જ ગૌતમ સ્વામીને તેઓ વચ્ચેના લાંબા સમજ વિષે વાત કરી હતી. તેમણે કહ્યું : “હું ગૌતમ ! તું મારી સાથે ઘણાં કાળથી સ્નેહથી બધાયેલા મૌતમ ! તે ઘણાં છે પ્રશાંસા કરી છે.... મને લાંખા કાળથી મારી અનુસર્યા છે;” આ રીતે જન્મ જન્માન્તરથી ભગવાન મહા જુલાઈ ઓગષ્ટ-૮૮] Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir વીર અને ગૌત્તમસ્વામી અભિન્ન બની ગયાં હતાં દીક્ષા ગ્રહણ કર્યાં પછી ગૌતમસ્વામી આત્મસાધના, આત્મસાક્ષાત્કાર અને આત્મશુદ્ધિ માટે તપ, ત્યાગ, વૈરાગ્ય, સંયમ અને ખુમારીપૂર્વક “ધન મુક્તિ માટે ઝંખી રહ્યાં. તે સાચા અર્થમાં મુમુક્ષુ બનીને; સદૃવિચાર, સદ્ભાવના અને સર્દૂવનનું સમતાપૂર્વક પાલન કરીને પુણ્યયાત્રિક બની આગળ રહેતા સાધુજીવનને શાલે તેવા વેરાશ્યપૂર્વક ભગવાન મહાવીરની ભક્તિ કરતા રહ્યા. ગૌતમસ્વામી પાતે પણ આત્મશ્રદ્ધા તથા તથા રેઈન એ (મેઘધનુષ)ના સુમેળભર્યા રંગાની જેમ યાગસાધના કરવા લાગ્યા. ખરેખર! સાચા યાગીનુ ધ્યાન આત્માની પુ શુદ્ધિ અને મેાક્ષની પ્રાપ્તિ તરફ જ એકાગ્ર થયેલુ હાય છે, જે રીતે એક સ્ફટિકમય રત્ન અંદરથી પશુ પ્રકાશ પાથરે તેવુ નિ`ળ અને ભદ્રિ અ ંતઃ રણુ, વિવેકશીલતાની મૂર્તિ, અમૃતસમી મધુરવાણી અને સાધુતાની ફારમમાં સુમેળ ભાગ્યેજ કોઈ યુગપુરૂષમાં જોવા મળે, આવા ગુણિયમ ગૌતમસ્વામીની નામના ચામેર ફેલાણી. તેમને અનેક સિદ્ધિઓ તથા લબ્ધિઓ પ્રાપ્ત થઈ. જેમ કે તેમના હાથના સ્પર્શ માત્રથી દુઃખ-દર્દ, દીનતા દૂર થઈ જતાં, ગમે તે ઈન્દ્રિય પાસેથી ગમે તે ઈન્દ્રિયનું કામ લઈ શકતા. સહેલાયથી આક્રાશનું ગમન કરતા, સૂર્યના કિરણાને આધારે પહાંડ આળ ગતા, તેમના અગૂઠામાંથી અમૃત વરસનું. સ્પર્શીમાત્રથી પણ તે વસ્તુ અખૂટ બની જતી. છતાં ગૌતમસ્વામી ચમત્કારાથી સેાહામણી અને લેાભામણી દુનિયાથી પર હતા. તેમની આસપાસ ધમ ભાવનાનું' અખ'ડ ક્વચ રચાઇ જતું જેની ભીતરમાં માત્ર આત્મદર્શનની મહેચ્છા હતી. ભગવાન મહાવીરસ્વામી ક્રરતાં ગૌતમસ્વામી ઉંમરમાં માટા હતાં છતાં તેએ તેમની કાયાની છાયા બની ગયા. પેાતાના પાંડિત્યના ઉપયોગ (૧૪૯ For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36