________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
કે પેલા શ્રાવકે કહ્યું, “હવે તમને એક પુરીના પછી તેઓ શું ભેજન ખાઈ શકે? અતિ ભેળ બે રૂપિયા દક્ષિણમાં આપીશ” પંડિતજી કરનાર સંસારના પદાર્થોને મોટા પ્રમાણમાં લભના માર્યા વળી પુરીઓ ખાવા લાગ્યા. દુરુપયોગ કરે છે, બગાડે છે અને બીજાને માટે આમ આગળ જતાં એક પુરીના દસ રૂપિયા અછત સજે છે. એક રીતે તેઓ વિષય-ભેગના સુધી આપવાની વાત આવી
ગુલામ બની જાય છે. સંસાર પાસેથી વધુ લઈને
ઓછું આપતા હોવાથી વિનિમય ચોર બની પતિજીનું પિટ હેલ બની ગયું હતું. જાય છે. વળી સાથોસાથ અતિ ભેગી માનવી ખૂબ ઠાંસી ઠાંસીને ખાધું હોવા છતાં દસ રૂપિ- ધર્મ, ધન, બળ અને શરીર ચારેય ગુમાવત યાના લેભે વળી થેડી પુરીએ ખાધી. હવે તા હોય છે. પંડિતજી માટે ઉઠવું મુશ્કેલ હતું. પંડિતજીને
ઈન્દ્રિયોનો ઉપયોગ તે સાચા-ખોટાની પુત્ર ચાવ્યો અને એમની હાલત જોઈને એમને ખાટલા પર નાખીને ઘેર લઈ ગયો.
સમજ માટે અને જીવનને સુરક્ષિત રાખવા
માટે છે. ભેગી માનવી આ વાતને ભૂલી જઈને પંડિતજીની કડી સ્થિતિ જોઈને લોકોએ પોતાનું જીવન બરબાદ કરે છે. સ્પર્શેન્દ્રિયમાં એમને સલાહ આપી, “ભાઈ તમને અજીર્ણ કસાઈ જઈ અતિભેગી અતિ સંભંગ કરીને થઈ ગયું છે. ડું ચૂર્ણ લઈ લો. આ સાંભળતાં પિતાના શરીરને નીચોવી નાખે છે. એનું શરીર જ ખાટ પર પડેલા પંડિતજીએ કહ્યું, “જે અનેક રોગોનું ઘર બની જાય છે અને એનામાં મારા પેટમાં ચુર્ણ નાખવાની જગા હેત તે એક ઈન્દ્રિયોની ગુલામી અને વ્યભિચાર વધી જાય પૂરી વધુ ખાઈને યજમાન પાસેથી દસ રૂપિયા છે. એને ધર્મ, પ્રેમ, કુળ, ઘન અને એનું મેળવવા નહિ? હું કંઈ એવે મૂખ નથી કે આખુંય જગત લુંટાતું રહે છે. પેટમાં જગા હોય તે દશ રૂપિયા જવા ઉ.” સ્વાદલેલપ માનવી જીભના સ્વાદને વશ
આવી બલિહારી છે ભેજનપ્રેમી બ્રાહ્મણની થઈને ભાન ભૂલીને ભોજન કરે છે અને ક્યારેક આથી જ બ્રાહ્મણની સાથે ભેજનભટ્ટ વિશેષણ તો પિતાને પ્રાણ પણ ખોઈ બેસે છે. લગાડવામાં આવે છે. કેટલાક બ્રાહ્મણે તે એમ આવો માનવી પોતે જ પોતાને કબર ખોદે છે. કહે છે પણ ખરા–
વાનગી કે ભેજન મફતમાં આવી મળ્યું હોય, પા જત્ર ખ્યત્વે જ તુર વાળ ! પણ પેટ તે મફતમાં મળ્યું નથી એ વાતને મેલt સૈ દૂર ાત-જનમ ! ભૂલી જઈને એ અનેક રોગોને પોતાના શરીરમાં
વસવા માટે આમંત્રણ આપે છે. રૂપલે લુપ “જે કયાંક વડા મળતા હ ય તે એને માટે માનવીઓ રૂપની ચમકદમકમાં પત ગિયાની માફક દસ એજનનું અ ત પણ દૂર નથી. જ્યાં લાડુ બળી મરે છે. ક્ષણભંગુર સૌદયને માટે જીવનમળતા હોય તે તેને માટે સે યે જન પણ દૂર ભર પાપની કમાણી કરે છે. આવી જ રીતે
પ્રણેન્દ્ર અને કણે નિયનો દુરુપયોગ કરીને આવા અતિભેગી માણસે અનેક રે ગોળ આસક્તિવાન માનવી પોતાની જિંદગી તબાહ શિકાર બને છે. તેઓ પદાર્થોને 5 ઉ ભ ગ કરી નાખે છે. અતિભોગી માનવી પોતાના મનને કરી શકતા નથી. કોઈ વસ્તુ કે પદાર્થને જે ગવ સ્વછંદપણે દુષ્ટ વિચારોના ગઢ જંગલમાં વાને બદલે તેઓ પોતે જ તેને ભે ગ બની ભટકવા દે છે, અને આવો માનવી પિતાના જાય છે. ભેજન જ એમને ખાઈ જાય છે. મનથી જ એગ્ય વિચાર, સારા-ખાને નિર્ણય ૧૫૮
આત્માનંદ પ્રકાશ
નથી.”
For Private And Personal Use Only
