________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
અસમર્થ હતા. તેઓએ ગૌતમથાસીને ત્યાં આવતા જોયા. સૂર્ય જેવા તેજવી અને ભરાવદાર સાસુ શરીર. તેએાને શકા થઈ કે આ શ્રમણ્ કેવી રીતે અષ્ટા પગિરિ ચડી શકશે? પણ ગૌતપવામી તે જ ઘાચરણુ લબ્ધિના મળે સૂર્ય કિરણાના આધાર લઈને જોતજોતામાં તે અષ્ટાપદ ચી ગયા. ત. ખસે વિસ્મયમાં પડી ગયાં. જ્યારે ગીતમરવાસી પાછા આવ્યા ત્યારે તમે મે પૂછ્યું : હે મહાતપસ્વી, કે હાયેગી ભાષ અમારા ગુરુ બની. ગૌતમસ્વાએ કહ્યું : બ્રેકગુરુ સર્વજ્ઞ ભગનાન મહાવીરનેજ તમારા ગુરુ માને. ગૌતમસ્વામી મહોત હતા છતાં કે બમ્રતા! બધા તાપસેા ત્યાં જ દિક્ષિત થયાં. તેઓને પારણા કરાવવા માટે લબ્ધિથી પેાતાનુ પાત્ર ખીરથી ભરી દીધુ અને તે અક્ષયપાત્ર ખની ગયુ. સૌને એ ખીરમાંથી પારણુ ત્યારે સૌ મનથી વઢી રહ્યા. ૫૦૧ તાપસાને
કેવળજ્ઞાન થયું.
ફરીથી ગૌતમસ્વામીની માક્ષની ભાશાની ફુલવેલપર નિરાશાનું ફુલ ખીલ્લું હાય તેવી લાગણી થઈ. તેમના મનની વાતને ભગવાન મહાવીર પામી ગયા. તેમણે કહ્યુ કે તમારી મ.રા તરફની સ્નેહભાવતા તમારા કર્મીના નાશની માડે આવે છે. મેહની માશાથી ભરેલી આ નાની સરખી ગાંઠ છૂટી જશે તેા તત્કાળ તને કેવળજ્ઞાન અને મોક્ષપ્ર પ્તિ થશે. માટે પળ માત્ર પશુ પ્રમાદ ન કરીશ. શ્રી ઉત્તરાધ્યયન સૂત્રમાં આ ઉપદેશ નીચે પ્રમાણે છે : "कुसग्गे जहे ओस बिंदु ल बमाणम् । एष भयाण नीविय समय' गोयम !
थोय चिदुइ
મા પમાયપ || ૨ ||
“દર્ભના અગ્રભાગ ઉપર પડેલું ઝાકળ બન્યું જેમ થાડી જ વાર રહી શકે છે તેમ મનુષ્યના જીવનનું પણ સમજવું, માટે હું ગૌતમ ! એક
જુલાઇ ઓગષ્ટ : ૮
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સમયના પણ પ્રમાદ ન કર ”
ભગવાન મહાવીરે વિચાયુ કે મારા તરફના 'ધિયાર પાણી વહેતુ કરવા મધના એકાદ અનુરાગ ગૌતમના કેવળજ્ઞાનને રાકી રહ્યાં છે. ભાગને તોડી પાડવા જોઇએ જયાં સુધી ગૌતમને તેના માત્ર ખુલ્યે નહિ બને. આથી તેમણે મારા તરફથી કાઈ આધાત નહી પડે ત્યાં સુધી ગૌતમવામીને દેવશર્મા નામના બ્રાહ્મણને પ્રતિબધ પમાડવા ચેડા દૂરના ગામે માકલ્યા. ગૌતમસ્વામી ભગવાનની આજ્ઞા પાળવામાં માનદ અનુભવતા. તે ગયા અને કાર્ય પૂ કરી ભગવાનના ચરણેામાં પહેાંચી જવા ત્સુકતાથી નીકળ્યા.
કાળની ઘડીમાંથી જેમ જેમ સમયની હતી
શબ્યુસરતી જતી હતી તેમ તેમ ભગવાનની મહા નિર્વાણની ઘડી નજીક આવતી હતી. પાવાપુરીમાં
ભગવાને કાળના એંધાણુ પારખી વીધા તેથી એ દિવસના ઉપવાસ સાથે અખંડ દેશના આપવાની શરૂઆત કરી. આસે દિ અમાસ મધરાતની ક્ષણે ભગવાન મહાવીર આયુષ્યને ખધ પૂષ્ણુ કરી મહાનિર્વાણ પામી સિધ, બુધ, નિરંજન નિરાકાર બની ગયા પાવાપુરીમાં એ અમાસની રાત દિવ્ય, દેદીપ્યમાન અને મહા નિર્વાણનું મહાપર્વ બની ગઈ.
દેવશર્માને પ્રતિધીને પાછા ઉત્સુકતાથી ચઢી આવતા ગૌતમસ્વામીના મનમાં એક જ ઝંખના હતી-કયારે પ્રભુના સાંનિધ્યમાં પાવન દન પાસુ'? પણ કેશુ જાણે ટૂંકી વાટ લાંખી બનતી હતી.
અને ભગવાન મહાવીરના મહાનિર્વાણ પામ્ય ના સમાચારથી ગૌતમસ્વામીના ફુલ જેવા હૃદય પર વજ્રપાત થયા.તેમનુ'રામરામ બેચેન બન્યું: ચિત્તમાં સૂક્રાર વ્યાપી ગયા; વહાણાના કૂવા સ્તંભ જાણે નાંદવાઈ ગયા. એમના હૃદયના વેદનાભર્યાં પાકાર અને વ્યથાને વાચા આપતા
[૧૫૧
For Private And Personal Use Only
