Atmanand Prakash Pustak 052 Ank 04 05

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

ભગવાન મહાવીર અને જમાલિ
શ્રી રતિલાલ મફાભાઈમાંડલ
અફર છે એમ એણે જાણ્યું ત્યારે તે ગળગળી બની એકદા ભગવાન વિહાર કરતાં કરતાં ક્ષત્રિયકુંડ પુત્રને કહેવા લાગી. ગામે પધાર્યા. ભગવાન પધાર્યાની વાત સાંભળી માતા-પુત્ર, તું મને અતિપ્રિય છે. વળી તું મારે ભગવાનના મોટા ભાઈ નંદિવર્ધન, ભગવાનના ભાણેજ કહ્યાગરા દિકરે છે, તે જ્યાં સુધી હું જીવું છું અને જમાઈ માલિ તથા પુત્રી પ્રિયદર્શના વગેરે ત્યાં સુધી હું ઘરે જ રહી જા. વંશવૃદ્ધિ કરી વહાસાંસારિક કસુંબીજને, પીરજને તથા નાના મોટા વસ્થામાં મારા મરણ બાદ સુખેથી સાધુ બનજે, જ, સહુ કોઈ ભગવાનને ઉપદેશ સાંભળવા એમના મારી આશિષ છે. ભગવાન મહાવીરે પણ તેમજ ઉતારે એકઠા થયા.
કર્યું હતું, તે તું પણ તેવી રીતે મારે બેલ નહી - ભગવાન બોલ્યા કે-“કેટલાક છે સુંદર દેખાતા પાળે, દિકરી? દેહમાં આસક્ત બને છે પણ તેઓ વિચારતા નથી જમાલિ-માતા, કાળ કયારે આવીને બેસી કે આ દેહ તે મળ, મૂત્ર, વિષ્ટા, રુધિર, માંસ પકડશે અને કોણ વહેલું જશે ને કાણું પાછળ એ આદિ અશુચિઓથી ભરેલે છે. કેટલાક કામભોગો કેણ કહી શકે એમ છે? વળી આ મનુષ્ય દેહ. પાછળ તે કેટલાક ધનસંપત્તિ પાછળ તે વળી અનેક પ્રકારના વ્યાધિઓથી ભરેલું છે. વળી તે કોઈ રાજ્યભવ પાછળ રાતદિવસ દેડધામ કર્યા પરપોટા જે ક્ષણિક છે. રવMદર્શન જે મિયા કરે છે પણ તેઓ જાણતા નથી કે એ કામ–ભેગે છે. અધવ છે. સડવાને-નાશ પામવાને એને ધર્મ ચંચળ છે. કન્યાદિ વસ્તુઓ નાશવંત છે. રાજય- છે. અને તેને પણ એક દિવસ વહેલામોડે ત્યાગ વૈભવ પણ અધુત છે ને બધા પરિણામે દુઃખકારક છે. તે કરવાનું જ છે તે શા માટે આજે જ એને
જગતના સર્વે સુખ એ સુખ નથી પણ ઝાંઝ. સદુપયોગ ન કરી લેવો? માટે હે માતા ! મને વાના નીર જેવા આભાસ માત્ર જ છે. સાચું સુખ દીક્ષા લેવાની અનુજ્ઞા આપે. તે અંતરમાંથી ઉભરાતી શાંતિ પ્રાપ્ત કરવામાં જ છે, માતા-બેટા, તું ગુણી છે, સુંદર છે, બુદ્ધિશાળી માટે જ્યાં સુધી આપણી પાસે માનવદેહ છે, યૌવન છે, અનેક ગુણોથી વિભૂષિત છે. વીર્ય, બલ, રૂપ, છે, આરોગ્ય છે અને શક્તિ પણ છે ત્યાં સુધી દઈ યૌવનદિએ યુક્ત છે તે એને ઉપયોગ કર્યા પહેલાં ૫ણુ સંત કે સન્માર્ગદર્શકના આશ્રયે રહી એની જ ભાગી નીકળવું એમાં ડહાપણુ નથી. સાધના કરવામાં જ માનવજીવનની સાફયતા છે; જમાલિ-હે માતા, આ દેહ મળ-મૂત્ર, માંસ, કારણ કે મનુષ્યજન્મ ફરી ફરી પ્રાપ્ત કરવો દુર્લભ છે.” રુધિર આદિથી યુક્ત છે. તેમાંથી અનેક પ્રકારની
ભગવાનને ઉપદેશ સાંભળી ' વૈરાગ્યવંત થયેલે દુર્ગધીઓ આવ્યા જ કરે છે. વળી તે વિષ્ટાથી ભરપૂર ઘરે આવી જમાલિ માતાને કહેવા લાગ્યું કે “હે છે. તેમાં ક્યા ડાઘો પુરુષ રાગ કરી શકે? માટે હે માતા ! મને ભગવાન પાસે દીક્ષા લેવાની અનુ- માતા ! મને તરત જ અનુજ્ઞા આપો. મતિ આપ !'
માતા-બેટા ! સંસારમાં રહીને તું ધર્મધ્યાન એકના એક પુત્રને સંસારત્યાગ કરવા ઉક્ત યાં નથી કરી શકત? બાકી મહાવીરને માર્ગ તે થયેલ જાણી માતા વ્યથિત બની એથી પુત્રને એ તલવારની ધાર પર ચાલવા જેવું કઠણ છે. એમાં સમજાવવા લાગી પણ જ્યારે જમાલિનો દ્રઢ નિશ્ચય ઘોર તપશ્ચર્યાઓ અને ઉપસર્ગો( વિઘો)નો સામને
e ૬૪ ]©.
થામા )