Atmanand Prakash Pustak 032 Ank 03

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

ચર
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
જૈન સાધુના વેષની મહત્તા સમજાવી, સ્વ. આચાર્યશ્રી પ્રત્યેક સાધુને પ્રારભમાં વિનયના મેધપાઠ આપતા, કહેતા કે:
(૧) ડેાટા-વડીલ મુનિરાજ, હિતશિખામણુરૂપે કઇ સાધુએ તત્તિ કહી એ વચન સ્વીકારવાં, તેાછડી વાણી ન માન્ય થાય એવી ભાષા મેલવી.
કહે તેા ન્હાના એલવી. સૌને
(૨) સ્થ`ડિલ કે માત્રાદિક માટે બ્હાર જવું પડે ત્યારે પણ પાતે શા માટે, કયાં જાય છે તે ગુરૂ મહારાજ કે વડીલ સાધુને કહેવું: એમની આજ્ઞા મેળવવી.
(૩) ગાચરી કરતાં કે ગોચરીમાં ફરતાં, ગુરૂની આજ્ઞા વિના લેાજન સુખમાં ન નાખવું. આહારના ઉત્તમ પદાથે બીજાના ભાગમાં જાય તે પણ આપણે આપણાં અહેાલાગ્ય માનવાં.
(૪) જળપાન કરવુ' હેાય ત્યારે પણ શ્રી ગુરૂ મહારાજ આદિને જળની વિનતિ કરવી, પછી એમની આજ્ઞા લઇ જળપાન કરવું. પેટલરા ન થવુ એક શ્વાસેાવાસને બાદ કરી, બાકી બધી વાતમાં ગુરૂ-આજ્ઞા લેવી.
(૫) ગુરૂ મહારાજ કે ત્રીજા મોટા સાધુ એાલતા હોય, વાર્તાલાપ કરતા હાય ત્યારે વચ્ચે ન ઓલવું.
(૬) ગુરૂની સાથે ચાલતાં સંઘો ન થાય તેમ ગુરૂની પછવાડે જ ચાલવું ગુરૂના આસનને પેાતાના વજ્રનેા છેડા પણ ન અડે એવી રીતે વર્તવું.
(૭) ગુરૂ મહારાજ ઉપાશ્રયમાં પધારે ત્યાં સર્વ સાધુઓએ ઉભા થઇ ગુરૂજીનું સ્વાગત કરવું, એમની સામે થોડાં પગલાં ચાલી પધારે। સાહેબ” એમ કહેવુ .
વિનયધર્મનું જ આ બધુ સ્પષ્ટીકરણ છે. સ્વ. આત્મારામજી મહારાજ વિનયને સવેપિરિ માનતા. આ વિનયના પરિપાલનને લીધે જ તેઓ શિષ્યપરિવારને મુક્તિના સૈનિકેાનુ એક સૈન્ય બનાવી શકયા હતા. મુનિ-મહત્તાના આંખા પડતા દ્વીપકમાં, એ રીતે આત્મારામજી મહારાજે નવા પ્રકાશ પૂર્યાં હતા.