Anekarth Ratna Manjushayam

Author(s): Hiralal R Kapadia
Publisher: Devchand Lalbhai Pustakoddhar Fund

Page 147

१२६
श्री विश्वशम्भुप्रणीता भानुवत् पण्डिते पुः स्यात् पटहे पुरुपोत्तमे । पिः पुंसि पण्डिते रागे सागरे सादरे दरे ॥८॥ फः स्फारदर्शने देवे न्याये ज्ञाने च नीरधौ । फचायतनवीजे फं फले फं निष्फले ध्वनी ॥४॥ फाऽऽवन्तो मृगमारीचे फा फणा फं फणे च फाः । चक्रवर्तिनि फंक्लीवे लामे लोभे विपर्यये ।
मूतौ मदने फं चार्के माहेन्द्र जालके च फम् । फंभार्यायोपितोः फी स्यात् पूर्ववत् सुखाकुले ८६ ५ यो दन्त्योष्ठ्यस्तथौष्ठ्योऽपि वरुणे वारुणे वरे । शोपणे पवने गन्धे वासोवृन्दे च वारिधौ॥८७।। वन्दने वदने वादे वेदनायां च या स्त्रियाम् । झञ्झायाते तथा मन्त्रे सर्वमत्रेऽमृतार्थकः॥८८॥ बी गतार्थे विशेपार्थे विनिपातश्च खादने । जनने पूजने कान्तौ तद्रूपं बीवियो वियः॥ ८९ ॥ बीवन्तो बी नदीनाथे यावन्तो या च वासने । धातुवद्या च शब्दार्थे व वे वो वदिति स्मृतः ।।
भास्करे भा स्वरेऽपि स्याद् भायां भा भोगयोपिति । पितृभ्रातृपितृव्येषु भोऽतिभीते भयाकुले९१ १. भं नक्षत्रे भगे भोगे भीती भीः स्त्री भियौ भियः । भूः पुमान् वेदनायुक्त भूर्भूमिः स्त्री भुवौ भुवः।।
भाऽऽवन्तो धातुवचापि भाषितार्थे भवाशयोः। वधूवद् भूर्धने भूः स्त्री भू सत्तायांद्वयोरपि।।९३॥ मो मत्रे मन्दिरे माने सूर्य चन्द्रे शिवे विधौ । मायाविनि वृथामत्रे मारणप्रतिदानयोः ॥९४ ॥ मं मौलौ मोघवृत्तौ च माऽऽवन्तः स्त्री माऽम्बयोः । भुवि माने च मात्रामा मा निपातो निषेधकः दीर्घहस्खौ मु-मू शब्दो बन्धनार्थे त्रिलिङ्गको । मीरीदन्तः प्रतीदाने हिंसायां मीमियौ मियः ॥ ५५धातुवन्मा धने माने वन्धने मौर्यथाऽस्ति गौः । स्त्रीसयोर्मिते मिः स्यात् प्रेरणे मैस्तथा रणे ९७
यः सूर्ये तारके चन्द्रे या रैमामातृधात्पु । वायुवेगे जले यं स्याद् याचके योऽतिकुत्सिते ॥९८॥ यो यातरि रुजालने शयने या च वाहने । युक्तो च या च यात्रायां यो यथार्थे स्त्रियां च या।। धातुवद् या च शब्दार्थे गमने निधनेऽशने । यामाहुर्यागाद्यङ्गे च यं संसारे सरित्पतौ ॥१०॥
रः सूर्येऽनौ धने कामे रंजले रङ्गवेगयोः। रा रमा रमणी बाला रं(:) तीक्ष्णे कर्कटे ढे॥१०१॥ २. रैशब्दोऽर्थे जले स्वर्णे रेऽर्थे रन्ध्रे च रं स्मृतम्। रोदने वेदने च्छेदे रा दाने धातुवत् स्मृतः १०२
रु-रौशब्दौ पुमांसौ द्वौ शम्भुशब्दार्थवाचको । री रणे रु भये क्लीवं री च नारी पतिव्रता १०३ मेरोः परिश्रमे भानौ रुः पुंसि रसने स्त्रियाम् । महेन्द्रे लोऽमृते गत्यांला च लक्ष्मीर्लमम्बरे १०४ लिः पुंसि लावशब्दे लीर्धातुवल्लवने त्रिषु । लं क्लीवे लोपनेऽपि स्यादपूर्णे लं प्रकीर्तितम् १०५
ला दाने धातुवल्लं च लानादाने ल आलये । आश्लेपे लं सुखे वादे दृश्ये लौश्चेति भापितः १०६ २५ लूधातुवच्छेदने लौ स्त्री ला लीलाविलासयोः । उपालम्भे तथा लाभे लोभेऽपि लैर्दयापरे १०७
शः सूर्ये शोभने शीते शं सुखे शा रमाम्बयोः।आशीर्वादे च शीवन्तःशःशशाङ्केऽच्छवारिणि ॥ रश्मी शेने तथा स्वच्छे शो महेशे महार्णवे । षोऽतिरोपेऽपवर्गे षोऽप्यक्षरे सानुवेधसोः ॥१०९॥ नार्या श्लेषे सुखे षं स्यात् पण्डितेऽपि षमादृतम् । पडूमिरहिते षं स्याजालके भेपजे च षम् ११० सुखे दुःखे समे पोर्ना पुरनित्ये नृपोत्तमे । वृषस्यन्ती सती पा स्त्री नभोनक्षत्रयोरपि ॥ १११ ।।
१ क-'पीडिते रावे'। २ ख- रुपाकुले'। ३ ख-'मृगात्मकः'। ४ ख-'मा भास्करे भास्वरे स्याद'। ५ ख-'म'। ६ ख-'रमाऽर्थयोः'। ७ क-'रमायां नृमातृषु'। ख-'यामाहयोगियोगा। ९ ख-रो नादे'। १० क-रौ'। ११ ख-दरे'। १२ ख-शस्ते'।।