Anekarth Ratna Manjushayam

Author(s): Hiralal R Kapadia
Publisher: Devchand Lalbhai Pustakoddhar Fund

Page 165

सप्त स्मरणानि । अत्र च यद्यप्यर्हतामेव मुख्यत्वं युक्तं, तथाप्येतत् स्तोत्रं श्रुतकेचलिरचितत्वात् सूत्रम् । तच्चोंपाध्यायैरेवाध्यापनीयमित्यादावुपाध्याया उक्ताः । उपाध्यायपाधै चाधीयमानस्य साधव एव साहायकं कुर्वते, तेषां साहायककरण एवाधिकारात् "मंग्गे अविप्पणासो आयारे विणयया सहा
यत्" (आव०नि० गा० ३१३, विशेषा० गा० २९४४ ) ति यथासङ्ख्यमर्हत्सिद्धाचार्यो५ पाध्यायसाधूनामावश्यकेऽधिकार उक्तः । एवं चाधीतस्य तस्यार्थमाचार्या एव कथयन्तीति तदनन्तरं तेषामुपन्यासः । आचार्योपदेशेन चाहन्तो ज्ञायन्ते । अर्हश्चतत्स्तोत्रवर्णनीयो भगवान पार्श्व इत्याचार्यानन्तरमहन्तोऽभिहिताः । एतत्स्तोत्रपाठाच भावतः परम्परया सिद्धत्वमित्यर्हदनन्तरं सकलसदनुष्ठानफलभूताः सिद्धाः प्रतिपादिता इति पञ्चपरमेष्ठिगर्भितत्वात् श्रुतके
वलिप्रणीतत्वाच्च नास्य स्तवराजस्य प्रभावमहिमा दुःश्रद्धानः । साक्षाक्रियन्ते चास्य विवेकि१.मिरनेके प्रभावातिशया इति । अस्य च पञ्चाशीत्यधिकशताक्षरमानस्येयमाद्यगाथा
उवसग्गहरंपासं, पासं वंदामि कम्मघणमुकं । विसहरविसनिन्नासं, मंगलकल्लाणआवासं ॥१॥
[उपसर्गहरपार्श्व पार्श्व वन्दे कॅर्मघनमुक्तम् ।
विषधरविषनिर्नाशं मङ्गलकल्याणावासम् ॥ ] १५ उपसर्गाः-दिव्य-मानुप-तैरश्चा-ऽऽत्मसंवेदनीयभेदाच्चतुर्विधाः उपप्लवास्तान् हरति-अपनयती
त्युपसर्गहरः, शासनाधिष्ठायकत्वात् प्रत्यूहनिवारयिता । तथाभूतः पाचः-पाचयक्षो यस्य स तथा तम् । अनुस्वारस्त्वार्षत्वादलाक्षणिकः, यथा-"'देवनागसुवण्ण" इति । उपसर्गहरा वा धरणे
एषाऽसौ त्रिपुरा हृदि द्युतिरिवोजांशोः सदाहस्थिता
छिन्द्याद्वः सहसा पदस्त्रिभिरघं ज्योतिर्मयी पासायी ॥१॥" 'सूचनात्' इति क-पाठः, 'रचितात्' इति ग-पाठः । २ एतदुत्तरार्धच्छाये यथा
"पंचविहनमोकारं करेमि एएहिं हेऊहिं" मार्गोऽविप्रणाश आचारो विनयता सहायस्वम् ।
पञ्चविधनमस्कारं करोम्येते तुभिः॥ ५ ३'पास' इति पृथक् पदं वा। ४ उपसर्गहरं पश्यं (अथवा प्राशं पाशं पा)' इत्यपि सम्भवति । ५ धनकर्ममुकं इत्यपि सम्भवति । ६ 'विषगृहवृष०' 'विषगृह विष०' वा इस्यपि सम्भवति । 'मशः श' (सिद्ध०. २-३-७३) इति सूत्रेण 'निर्णाशं' स्यात्, परन्तु व्याख्यात्रितये श्रीपूर्णचन्द्रीयवृत्तावपि प्रयोगोऽयं दरीरश्यते । 4 'कल्याणभावासम्' इत्यपि सम्भवति । ९ पुक्सरवरेत्यपरनान्नः श्रुतस्तवस्य चतुर्थपद्यस्य द्वितीयपादगतोऽयं पाठः । सम्पूर्ण पचं पथा
"सिद्ध! भो पयो णमो जिणमए नंदी सया संजमे
देवनागसुलणकिघरगणस्सम्भूअभावचिए। लोगो जस्य पहिलो जगमिणं तेलुकमच्चासुरं धम्मो बाट सासो विजयभो धम्मुत्तरं बर"-शार्दूलविक्रीडितम्
•
छिन्या.