Book Title: hrinkar Kalptaru Yane Jain Dharmno Divya Prakash
Author(s): Dhirajlal Tokarshi Shah
Publisher: Jain Shaitya Prakashan Mandir
View full book text
________________
પ્રારંભિક વક્તવ્ય
રહી છે. આ ગ્રંથ સર્વ જિજ્ઞાસુજનોએ પુનઃ પુનઃ વાંચવા -વિચારવા જેવું છે, એમ કહીએ તો અત્યુક્તિ નથી. ' '
કેટલાક એમ માને છે કે યોગ અને મંત્રનો વિષય જૈન ધર્મમાં પાછળથી દાખલ થયે, અર્થાત્ તે જૈન ધર્મની મૂળ વસ્તુ નથી, પરંતુ આ મંતવ્ય બ્રાંત છે, નિરાધાર છે. સત્ય હકીક્ત એ છે કે જૈન ધર્મ એગપ્રધાન છે અને ગસિદ્ધિમાં જ સાધુજીવનની સાર્થકતા માનનારો છે. જૈન મહર્ષિઓએ ટંકશાળી વચનમાં કહ્યું છે કે જે યોગસાધના કરતો નથી, તેને ધ્યાનસિદ્ધિ થતી નથી; જેને ધ્યાનસિદ્ધિ થતી નથી, તેને કેવલજ્ઞાન થતું નથી; અને જેને કેવલજ્ઞાન થતું નથી, તેને મુક્તિ, મોક્ષ કે પરમપદને લાભ મળી શકતું નથી.
શ્રીભદ્રબાહસ્વામીએ આવશ્યક નિર્યુક્તિમાં જણવ્યું છે કે “નિવાળા નો ગઠ્ઠા ન હૃત્તિ સામૂળોજેઓ નિર્વાણ સાધક યોગની સાધના કરે છે, તેઓ સાધુ કહેવાય છે. આનો અર્થ એ છે કે જ્યાં ગસાધના છે, યોગાભ્યાસ છે, ત્યાં જ સાધુતા છે. જ્યાં યોગસાધના નથી, યેગને અભ્યાસ નથી, ત્યાં સાધુતા નથી. અલબત્ત, આ ગાભ્યાસ નિર્વાણ પ્રાપ્તિ એટલે મુક્તિ, મોક્ષ કે પરમપદ મેળવવાના હેતુથી કરવાનું છે.
શ્રી માનતુંગસૂરિજીએ ભક્તામરસ્તેત્રમાં શ્રી આદીશ્વર પ્રભુને ગ જાણનાર ગીશ્વર તરીકે બિરદાવ્યા
છે કે
જ્યાં
નથી, એવા છે ત્યાં જ
