________________
આ. દેવશ્રી યશોભદ્રસૂરીશ્વરજી મ. સા.ની
સુથરી સંઘે આ સ્થિતિ નિહાળી ત્યાં પાષાણમય ભવ્ય જિનાલય નિર્માણ કરવાનો નિર્ણય કર્યો અને વિ. સં. ૧૮૮૩માં હાલના જિનાલયને પાયો નંખાયો. તેનું કામ પૂરું કરવા માટે ટીપ થઈ, તેમાં કચ્છ, ગુજરાત, મારવાડ તથા અન્ય સંઘેએ સારી રકમ ભરી અને બે માળને ભવ્ય પ્રાસાદ તૈયાર થઈ ગયો વિ.સં. ૧૮૬માં પ્રતિષ્ઠા કરવામાં આવી, ત્યારથી આ ગામ વિશેષ પ્રસિદ્ધિમાં આવ્યું અને આજે જિનાલયની સુંદરતામાં માત્ર ભદ્રેશ્વર પછી જ તેને કમ આવે છે.
આવા તીર્થ સમાન એક ગુણિયલ ગામમાં જન્મ થવો એને અમે પુણ્યને પ્રકષ માનીએ છીએ અને તેથી ચરિત્રનાયકનું અભિવાદન કર્યા સિવાય રહી શકતા નથી.
સુથરીની વસ્તીને ૬૦ ટકા ભાગ હિંદુ છે અને ૪૦ટકા ભાગ મુસલમાન છે. હિંદુ વસ્તીમાં મુખ્યતા જેનેની છે. તેમના અહીં ૨૦૦ જેટલા ઘરો છે, પણ તેમને મેટે ભાગ ધંધાથે પરદેશમાં વસેલે છે.
નોંધપાત્ર બને એ છે કે આ ૨૦ળે ઘર મૂર્તિપૂજકને છે અને એક જ અંચલ ગચ્છની માન્યતાવાળા છે. વળી તે બધાની જ્ઞાતિ દશા ઓશવાલ જ છે.
જૈનેમાં ઓશવાલ વંશ ઘણે ઊંચે ગણાય છે. તેની પ્રશંસા કરતાં એક કવિએ કહ્યું છે કે –
