________________
જીવનપરાગ
૧૭૫
તેઓશ્રી સુથરીની નજીક આવતાં સેંકડો માણસે સામા ગયા હતા અને તેમને ભક્તિભાવથી વંદન કરીને કૃતાર્થ થયા હતા. વળી એ વખતે જયનાદને જમ્બર ધ્વનિ વાતાવરણમાં ગુંજી ઉઠ્યો હતો અને તેના પડઘા દૂર દૂર સુધી પડ્યા હતા.
આખા ગામને ધ્વજા-પતાકાથી શણગારવામાં આવ્યું હતું અને ગામના પ્રવેશમાર્ગ પર શેઠ દામજી જેઠાભાઈને બંગલા પાસે સુંદર પ્રવેશદ્વાર તૈયાર કરવામાં આવ્યું હતું. ત્યાં સૂરિજી પધારતાં વિવિધ રંગના અક્ષતથી તેમજ સેના-રૂપાનાં ફુલેથી તેમનાં વધામણાં થયાં હતાં. હમણાં તેઓશ્રીએ સત્તાવનમાં વર્ષમાં પ્રવેશ કરેલ હોવાથી ત્યાં ૫૭ ગહેલીઓની રચના થઈ હતી. જેમાં પાવલીઓ તથા સોના-ચાંદીનાં કુલેની ગહેલીઓ મુખ્ય હતી. તેના પર સોનાની ગીનીએ મૂકવામાં આવી હતી.
પૂજ્યશ્રીને નિહાળવા માનવમહેરામણ ઉમટયો હતો અને ચૌટે ચૌટે તથા શેરીએ શેરીએ ભાવભીનાં વધામણાં થયાં હતાં. ભક્તિરસ જાણે મૂર્તિમંત થઈને સુંદર સરિતા રૂપે વહી રહ્યો હતું. તેનું વર્ણન અમે શું કરીએ? આ વખતે સાધુ-સાધ્વીએના વિશાળ વૃંદ ઉપરાંત અંચલગચ્છીય પ. પૂ. આચાર્ય શ્રી ગુણસાગરજી મહારાજ પણ સાથે જ હતા, એટલે એક સાથે બે આચાર્યોને પ્રવેશ થયે હતું અને તેણે આનંદને બમ બનાવી દીધું હતું. ' સૂરિજી સહુથી પ્રથમ મુનિર્વાદ સાથે શ્રી ઘતકલેલ પાર્થ નાથ ભગવંતના દર્શને ગયા હતા અને સંયમ ગ્રહણ કર્યા
