________________
७०
આ પૃથ્વીતલ ઉપર વિમળાપુરી નામે અલબેલી નગરી છે. ત્યાં પ્રેમલાલચ્છી નામે રૂપમાં રભા જેવી નારીના લગ્નમહા-સવ થવાના છે માટે ત્યાં જોવા જઇએ. મારી પાસે ક બાકણેર છે. તેને મંત્રીને હું આપું છું. જ્યારે ચંદરાજા સૂઈ જાય ત્યારે તેની શય્યા ઉપર ત્રણવાર હાથ પછાડજે, જેથી તે ભક જેવા નિદ્રામાં પોઢી જશે.' ભેાળી-નિર્મળ ગુણાવલી તેમ કરવા ગઈ પણ ચંદરાજાને કંઈ શકા જવાથી ગુપ્તપણે છૂપાઈ ગયા. ગુણાવલી પાનાના પતિને શય્યામાં સૂતેલા જાણી ઠબકારા મારીને વીરમતીની પાસે હાંશે હાંશે ગઈ પ્રતિવ્રતા નારી પણ વીરમતીના કપટના પટ્ટાંગણમાં ફસાઈ ગઈ.
સાસુ વહુ શુ કરે છે—કયાં જાય છે ? તે જોવા જાણવા માટે પાછળ પાછળ ચંઢરાજા ગયા. નગરજના ભરનિદ્રામાં પોઢી ગયા છે ત્યારે ગુણાવલીને લઈ વીરમતીવાડીના આંબા વૃક્ષ ઉપર આરૂઢ થયા. ચંદ્રરાજા પણ તે જ વૃક્ષની ખખાલમાં સંતાઈ ગયા. વિદ્યાના પ્રભાવથી આકાશમાર્ગે વૃક્ષને ઉડાડયુ. અનેક કૌતુક જોતાં જોતાં વિમળાપુરીનગરની બહાર તેને ઉતાર્યું. અને જણાં ઉતરી નગર દર્શનાર્થે ગયાં. ચંદરાજાએ પણ પાછળથી તેમ કર્યું. ચંદરાજાએ ઈષ્ટ સ્મરણપૂર્વક નગર પ્રવેશ કર્યા તેટલામાં સિ'હરાજા વિગેરે સન્મુખ આવ્યા. જાનના ઉતારે સ્વાગતપૂર્વ ક લઈ જઈ ને જણાવ્યું કે ‘તમારી પધરામણીથી અમારા દુઃખ
દૂર થયા.’
ચંદરાજાએ કહ્યું ‘મારાથી તમારા શુ... દુઃખ દૂર થયાં?”
