________________
જીવનપરાગ
૪૧
વાપીમાં માસુ (સં. ૧૯) સં ૧૯૯ ના ચાતુર્માસ અંગે સ્થળે સ્થળેથી વિનતિઓ થઈ રહી હતી, તેમાં વાપી સંઘનું ભાગ્ય જેર કરી ગયું. આ ગામ શ્રી અજિતનાથ ભગવાનને મનહર મંદિરથી મંડિત છે અને આજે શ્રાવકેની ૧૫૦ ઘરની વસ્તી ધરાવે છે.
અહીં પણ તેમના વ્યાખ્યાનેએ લોકોને ખૂબ રસ લગાડ, એટલે બાળક, બિમાર તથા તદ્દન અશક્ત સિવાયના સહુ કોઈ તેમનાં વ્યાખ્યાનમાં હાજર રહેવા લાગ્યા અને ઉપદેશામૃતનું આકંઠ પાન કરવા લાગ્યા. પરિણામે પયુંષણની આરાધના ઘણું સુંદર થઈ અને જેમણે અંદગીમાં કદી આયંબિલ નહિ કરેલું તેવાં પણ આયંબિલની ઓળી કરવા લાગ્યા. તે વખતે ત્યાં ચીમનલાલ ફેજિદારની હાક વાગતી, તે પણ નિયમિત વ્યાખ્યાન સાંભળવા આવતા. એક સની ભાઈએ ચરિત્રનાયકનું વ્યાખ્યાન સાંભળીને માંસાહારને ત્યાગ કર્યો હતે.
અહીં પૂજ્યશ્રીની પ્રેરણાથી શા. ભગાજી જશાજીએ રૂા. ૪૦૦૦ને સદ્વ્યય કરી શાન્તિસ્નાત્ર ભણાવ્યું અને ઘણું ભાવિકે એ પ્રભાવના વગેરેનો લાભ લઈ સાત્વિક આનંદ માણ્યો.
ચાતુર્માસ પૂર્ણ થયે વિહાર કરતાં લગભગ દોઢસે ભાઈબહેને બગવાડા સુધી વળાવવા ગયા હતા અને ત્યાં પૂજા ભણાવી સાધર્મિકવાત્સલ્ય કર્યું હતું.
