________________
જીવનપરાગ
૧૬૯
કાર્યો પ્રત્યે અમારા મનને કેન્દ્રિત કર્યું. અભ્યાસ સાથે આવા ધર્મ કાર્યોમાં દોરવવામાં એમની જે કાળજી હતી, તે જોઈ અને મુનિવર્યોના સમાગમને અણગમે દૂર થયે. અને જ્યારે
જ્યારે સમય મળતે તેવા સમયે વિદ્યાર્થીઓ તેમની પાસે જઈ માર્ગદર્શન માગતા રહ્યા. કેઈ વિદ્યાર્થીને સ્થિતિસંગને લઈ પડતી મુશ્કેલી નિવારવામાં પણ તેમણે અમુક અંશે ધ્યાન આપ્યું. આમ તેઓશ્રીની પ્રેરણાને મોટા અંશે જીવનમાં ઉતારીને શક્તિ પ્રમાણે અનુષ્ઠાન કરવા લાગ્યા.
ચાતુર્માસ પૂર્ણ થયું- વિહારને સમય થયો. આચાર્ય શ્રીએ સૌને પિતાના ગણ અમારામાં જે ઉત્સાહ પ્રેર્યો. તેથી તેમના વિહારથી અમારા મનને ઘણું દુઃખ થાય, પરંતુ સ્વપર-કલ્યાણના અર્થે નીકળેલ મહાન વિભૂતિઓ વિહાર કરતા કરતા અનેક ભવ્ય જીવોને ઉદ્ધાર કરે તેવી વિશાલ દષ્ટિ રાખી અધેવાડા મુકામે અમે એ જમણ ગોઠવી ભાવભીની વિદાય આપી.
વળામણું સમયે આચાર્યશ્રીએ જે વિચારો રજૂ કર્યા, તે આગેવાનોને વિચારણીય હાઈ અત્રે રજૂ કરું છું. અભ્યાસ કરી રહેલાં બાળકને પિતાના જ બાળકે ગણીને રાખવાની ભાવના રાખશે. આનાથી તેઓ ધર્મમાર્ગે જરૂર જોડાશે કોલેજિયને (એટલે નાસ્તિક) કહેવાનું રાખશે તે એકબીજાનું અંતર વધશે અને તેનું પરિણામ પણ સારું નહિ જ આવે. પૂ. મુનિવરે પણ ઉચ્ચ કેળવણ લેતા અભ્યાસકેને પિતાના
