________________
૧૯૦
વૈરાગ્યકલ્પલતા/બ્લોક-૧૭૬–૧૭૭ શ્લોકાર્ધ :
સ્મિતને કારણે સુંદર એવા પુષ્પોના હોઠથી પલ્લવિત થયેલી લક્ષ્મી છે જેને અને વિશાળ વક્ષ:સ્થલરૂપી ફળથી શોભતી એવી નારીને જોઈને પણ સમાધિવાળા આત્મા વિષવલ્લીરૂપ તેણીને જાણતા મોહ પામતા નથી. II૧૭૬II. ભાવાર્થ :
કોઈક સુંદર રૂપસંપન્ન સ્ત્રી હોય અને તેના મુખ ઉપરના સ્મિતને જોઈને કે તેના વિશાળ વક્ષ:સ્થલને જોઈને સામાન્યથી સંસારી જીવોને મોહ થાય છે પરંતુ ભગવાનના વચનથી ભાવિત થઈને સમાધિ પામેલા મહાત્માઓ તો વિષની વેલી જેવી આ સ્ત્રી છે તેથી તેના પ્રત્યે સહેજ પણ મોહ પામ્યા વગર બ્રહ્મગુપ્તિથી ગુપ્ત રહે છે. ||૧૭ષા શ્લોક -._
कुचद्वये चन्दनपकिले च, स्मितप्रवाहे च मृगेक्षणानाम् । येषां न चेतः स्खलितं समाधे
र्नामापि तेषां दुरितानि हन्ति ।।१७७।। શ્લોકાર્ચ -
સ્ત્રીઓના ચંદનથી લેપાયેલા કુચઢયમાં અને સ્મિતના પ્રવાહમાં સમાધિના કારણે જેઓનું ચિત્ત સ્મલિત થતું નથી તેઓનાં નામો પણ પાપનો નાશ કરનાર છે. I૧૭૭માં ભાવાર્થ –
કોઈ રૂપસંપન્ન સ્ત્રી હોય અને ચંદનઆદિના વિલેપનથી તેણીનાં સ્તનો આકર્ષણ કરે તેવાં હોય અને તેણીના સ્મિતનો પ્રવાહ પણ આકર્ષણ કરે તેવો હોય આમ છતાં જે મહાત્માઓ આત્માના બ્રહ્મસ્વરૂપથી ભાવિત થયેલા છે અને તેના કારણે સમાધિનો પરિણામ વર્તે છે તેથી તેવી સુંદર સ્ત્રીઓ પ્રત્યે
