Urmi ane Udadhi

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Divyagyan Sangh

Page 8

illi
વિરહ
ભગવાન ! તારું દર્શન આજ સુધી નહોતું થયું તે પણ ઠીક જ થયું. વહાલા! તારું દર્શન જે મને વહેલું થયું હોત તે આજ સુધી તારા મિલન કાજે જે ઝંખના જાગી તે જાગત? જે પ્યાસથી હું આકુળવ્યાકુળ થઈ ગયે તે આકુળતાને આનંદ મળત? જે સુધાથી હું વિવશ બની ગયે તે સુધાની વેદના જાણવા મળતી
આહ! એ પળ યાદ આવે છે અને કંઈનું કંઈ થઈ જાય છે ! તારા મિલન માટે હું કે તરફડ્યો છું? કેવી તીવ્ર આતુરતાથી તારી પ્રતીક્ષા મેં કરી છે? કેવાં તપ મેં કર્યો છે? અને તે વખતે ઊમિઓની છોળો ઉછાળતી ભાવનાઓ ની જે છાલક વાગતી, કલપનાઓની જે સરિતાએ વહેતી, તે તું મળ્યું હોત તો બનત? તું નથી મળે એટલે જ તો આ ભાન્માદ જાગે ! આટઆટલા કવિઓની વેદનામય વાણી વાંચી; અને તારાં ન વર્ણવી શકે એવાં રૂપો કયાં, એવા આકાર સર્યો, અને એવી મૂતિઓ સ્વમમાં આણી, કારણ કે મેં તને નહેાતે જે.
ભ્રમર ત્યાં સુધી જ ગુંજન કરે છે, જયાં સુધી એ સમગ્ર બનતો થી. રસનું દર્શન થયા પછી ભ્રમરનાદ કોઈએ સાંભળ્યું છે? ભ્રમરને મીઠી વેદનાનું દર્શન તો રસદર્શન પૂર્વે જ થાય છે. રસ મળતાં તે એ મૌનમાં મગ્ન બની જાય છે.