Book Title: Urmi ane Udadhi Author(s): Chitrabhanu Publisher: Divyagyan SanghPage 44
________________ એક પ્યાલામાં ઘેાડું પાણી છે. શૂન્યતાદર્શી કહેશેઃ ચાલે અર્ધી ખાલી છે; પણ તાદર્શી કહેશે: ચાલે) અર્ધો ભરેલા છે.’ શૂન્યતાને જે ખાલી દેખાય છે તે જ વસ્તુ પૂર્ણતા પૂત દૃષ્ટિને ભરેલ જણાય છે. વસ્તુને કેવા દૃષ્ટિકાણથી જોવામાં આવે છે એના પર બધા આધાર છે, તે પરથી પદાર્થને પરિચય પૂર્ણ યા અપૂર્ણ થાય છે. ક્રાઇસ્ટે પણ કદાચ આ જ વાત ધ્યાનમાં લઈને કહ્યું હશે: “As a man thinketh in his heart so is he”. માણસનાં ચિન્તન, વિચાર ને લાગણીએ એના કાર્ય અને જીવનને આકાર આપતાં હાય છે; અને અતે માણસ એવેા થઈ જાય છે. સિંહનું બચ્ચું પણ અકરાંના ટેાળામાં વસી વિચારે કે હું અકરું છું; તા કાળે કરી એ સિંહબાળ જેવુ સિડુબાળ પોતાના આત્મવીને ગુમાવી ઘેટા જેવી ચેષ્ટા કરતું થઈ જાય છે—ડરી ડરીને ભાગતુ થઈ જાય છે. માણસ વિચારે કે હું ખાલી છું, શૂન્ય છું, શૂન્ય થાઉ છું; તે વર્ષો જતાં આ વિચારના ધુમ્મસમાં શૂન્ય જેવે મૂઢ તે થઇ જાય તાય નવાઈ નહિ. કારણ કે એના વિચારે જ એને ક્યો છે, એને આકાર આપ્યા છે; એના વિચાર એ જ એનુ સર્જન છે. ૩૯Page Navigation
1 ... 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102
