Urmi ane Udadhi

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Divyagyan Sangh

Page 57

* જીવન કું ધા
શરીરને ભૂખ લાગે તે માણસ ભજન કરે, મનને ભૂખ લાગે તે આનંદ-પ્રમોદનાં સાધને ભેગાં કરે; પણ ચેતનાને ભૂખ લાગે તે માણસ પાસે શું છે? જાણે એ માટે માણસ પાસે કઈ નથી–કંઈ જ નથી.
આજ માણસની ચેતના ભૂખી ને તરસી છે. એ તરફડી રહી છે. એને ચેન નથી એટલે એ પણ માણસને ચેન પડવા દેતી નથી.
માણસ વ્યાકુળ બની અહીં દોડે છે, તહીં દોડે છે; આ લાવે છે, તે લાવે છે; આ જુએ છે, તે જુએ છે; આ ખાય છે, તે ખાય છે; આને મળે છે, તેને મળે છે. આ બધું કરે છે છતાં, એને ચેન નથી. કારણ કે માણસની અંદર રહેલ ચેતના સ્વસ્થ ને શાંત નથી. આ ચેતનાને એનો ખોરાક મળે તો જ એ શાંત ને સ્વસ્થ થાય તથા તૃપ્તિની મધુર ક્ષણે અનુભવી શકે.
ચેતનાની ભૂખ છે દિવ્ય જ્ઞાન. કારણ, જ્ઞાન એ આત્માનો સ્વભાવ છે.
ખાણના ખડબચડા હીરામાં જેમ તેજ છે તેમ આત્મામાં જ્ઞાન છે.
પર