Book Title: Urmi ane Udadhi Author(s): Chitrabhanu Publisher: Divyagyan SanghPage 14
________________ - a. પ્રકાશને દ્વારે જ E વર્ષની વિદાય વેળાએ પ્રકાશ સામે ઊભું છું, અને વિચાર આવે છે: દિવસે મહિનામાં અને મહિનાઓ વર્ષમાં ફેરવાઈ ગયા. આજે હવે વર્ષ પણ વિદાય લઈ રહ્યું છે. કાળચક કેવું અવિરત ફરી રહ્યું છે. આ મહાકાળની ભયંકરતાને પ્રછન્ન રાખવા નિસગે એના પર હતુઓના વિવિધ પ્રકારનાં ફૂલની અને ફળોની રમણીયતા મૂકી. માનવી આ ઉપરનો દેખાવને, હતુઓની આ રંગલીલાને જોવામાં એટલે તો તલીન અને મગ્ન થઈ જાય છે કે કાળચક્રની વિકરાળ ગતિને ય એ જોઈ શકતા નથી. પણ માનવી જુએ કે ન જુએ, એ તો જીવનના દિવસે કાપી જ રહ્યું છે. એક વર્ષ પૂર્ણ ધૂઈ ગયું ! હા, ત્રણસેં ને સાઠ દિવસ વીતી ગયા! પણ પ્રગતિ શી કરી? સ્થળને વિકાસ સિવાય બીજે શે વિકાસ સાથે ? પ્રકાશ સામે મૌનભાવે મીટ માંડી નમ્રભાવે ઊભું છું –એટલા માટે કે કાંઈક ઉત્તર મળે, કાંઈક માગ મળે, કાંઈક નૂતન દષ્ટિ મળે. ઊંડાણમાંથી ઉત્તર આવે છે: “જીવન એ માત્ર સ્વપન નથી, જાગૃતિ છે; એ માત્ર ધમાલ નથી, વ્યવસ્થા છે; એ કલહભયો કટુ શબ્દ નથી, લયભર્યું સંગીત છે. આ જાગૃતિને, આ વ્યવસ્થાને, આ સંગીતને જીવનમાં પ્રગટાવવા જીવનદરબારના દ્વારે આશાભર્યા નયને ઊભો છું. જોઉં છુંઃ સંવાદમય સંગીતમાં જાગૃતિનું પરોઢ કયારે પ્રગટે છે !Page Navigation
1 ... 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102
