Stree Sukh Darpan 1918 08 Pustak 02 Ank 06

Author(s): Manglabai Motilal, Fakirchand Premchand Raichan
Publisher: Anand Printing Press

Page 6

૧૨૬
સ્ત્રીસુખ દર્પણ-શ્રાવિકા.
પ્રકરણ ૩ જુ. * નવાપુરમાં આજે છ માસની ગ્રીષ્મ ઋતુને ચંદ્ર પૂર્ણ રીતે પ્રકાશી રહ્યો છે. કોઈ કાઇ - સ્થળેથી મધુર કર્ણપ્રિય અને સુકંઠિત ગાયનના આલાપ કર્ણ-પથને અથડાઈ રહ્યા છે. વાયુની મન્દ મન્દ શીતલ લહરીઓ આખા દિવસના કામથી કંટાળી ગયેલ મનુષ્યને અત્યંત આવ્હા આપી રહેલી દષ્ટિગોચર થાય છે, જ્યારે સંસાર-સુખના નેહાત્કષ્ટ-પરિચયમાં આવનાર દંપતીયુગલ પ્રેમ–ચર્ચાના અનન્ય રહસ્યના સૂત્રને મીઠે આસ્વાદ લેતાં માલુમ પડે છે. નભ-મંડળની નિર્મળતામાં અને પ્રકાશમાં રત્નદિપકના ગ્રહાદિક ડે અત્યંત અભિવૃદ્ધિ કરે છે, જ્યારે પ્રભુ- ભક્તિમાં અવલંબી રહેલા ભક્તજનો ઇશ્વરસ્તવનના ઉત્કૃષ્ટ પદની ધુન ઉરાડી રહેલાં પ્રદર્શિત
થાય છે. આજે ચંદ્રના શિતળ અને સુખકર રશ્મિ નવાપુરમાં સર્વ સ્થળે અત્યંત વિવિધ સુખ - દુઃખનાં સ્મરણ કરાવી રહેલાં માલુમ પડી આવે છે. આ વખતે નવાપુરના “રાજયગઢ” થી થોડે
દૂરના એક અતિ ભવ્ય મકાનના અડીના ભાગમાં પાણીનો છંટકાવ થઇ રહેલ હતો અને ' વધારે બારીકીથી દષ્ટિ કરવામાં આવે તો બે વ્યક્તિઓ વિરામાસન ઉપર બેઠેલી જણાઇ આવતી હતી. અને તેઓના સમી પાગ્રે એક સ્ત્રી તાડછાની રંગબેરંગી ચઢાઈ ઉપર બેઠેલી પ્રદર્શિત થતી હતી. બેઠેલ પૈકીમાંથી એક જણે કહ્યું–“પિતાશ્રી ! આપ બે ત્રણ દિવસ થયાં અત્યંત ઉદાસી અને ચિંતાયુક્ત જણાઓ છે તેનું શું કારણ ? “ રશ્મિ ! ” મને પણ એમજ જણાય * * છે, આખો દહાડો કંઈ કાર્ય કરવા ઉત્કંઠા થતી નથી, જવ બળ્યા કરે છે એટલું જ નહિ પરંતુ અનેક અશુભ વિચારોના સ્મરણે હૃદય હમેશાં ખિન્ન રહ્યા કરે છે.” માધવપ્રસાદે દીર્ધ નિઃશ્વાસથી ઉત્તર આપે. હાલા રશ્મિ! “મારી પણ બે ત્રણ દિવસ થયાં જમણી આંખ સતત ફરક્યા - કરે છે જેથી આપણા પર શું અનિષ્ટ વાદળ ઝઝુમી રહેલું છે તે કાંઈ સમજાતું નથી.” તાડછા ' ઉપર બેઠેલી ગંગાગૌરીએ પણ ચિંતાતૂર ચહેરે કહ્યું. માતુશ્રી ! “મહારી પણ એજ દશા છે, મારું પણ ચિત્ત અત્યંત શેકાગારમાં ડુબકા મારી રહેલું છે, વળી આજ સવારના પરોઢીએ મને એક . ઘણું અનિષ્ટ સ્વપ્ન થયું હતું જેથી તેનું સતત સ્મરણ થતાં હારી ભવિષ્યની સર્વ ઉચ્ચ આશાને ધૂળધાણી થતાં જોઉં છું.”-રશ્મિકાન્ત સજળ નેત્રે ઉત્તર આપ્યો. રશ્મિ ! “ હમારી હયાતી સુધી તેને કોઈ પણ પ્રકારની વિટંબના પડવા દેશે નહિ, હિંમત રાખ!પણ ભાઈ સ્વપ્ન ભાગ્યે જ સત્ય નિવડે છે જેથી વ્હારા હૃદયમાં દાખલ થએલાં સ્વM-વિચારો દૂર કર! એવું શું સ્વપ્ન તને આવ્યું હતું કે તું અત્યંત દિલગીર થઈ જાય છે!” ગંગાગૌરીએ આશ્વાસન આપતાં પ્રશ્ન કર્યો. માતુશ્રી ! “હમે, હું તથા મારા પીતાશ્રી ત્રણે જણ સૃષ્ટિ-સૌદર્યની તલીનતાને આહાદ કહેવા બહાર ફરતાં હતાં, દરમ્યાન આકાશ એકદમ અત્યંત શ્યામ થઈ ગયું, પવનના સુસવાટના પ્રચંડ ઝપાટાથી વૃક્ષના પાંદડા વિગેરેનો અવાજ ચોમેર ગાજી રહ્યો, તેવામાં અચાનક નાસો ! ના ! નાસેની કારમી અને ભય ઉત્પાદક ચીસ સંભળાઈ, પરંતુ ક્ષણવારમાં એક ઘટ્ટાદાર વૃક્ષની છાયામાં જ્યાં આપણે ઉભા હતા ત્યાં એક વિક્રાળ ક્રર અને હિંસક પ્રાણી પહોંમ્યું, હેની બિહામણી આંખોમાંથી નિકળતા ક્રાગ્નિના અત્યંત ભયથી આપણે સૌએ છવ બચાવા નાસવા માંડયું, પરંતુ તેની પાસેથી નાસી જવાને બીલકુલ અવકાશ હોતે, જેથી હારા પીતાશ્રી હેના પંઝામાં સપડાયા, પરંતુ તેની ક્રૂર ગર્જનાએ મને તેમજ તમને નસાડી મુક્યાં. પીતાશ્રીની બેભાન સ્થિતિ ઉપર તે હિંસક પ્રાણી સંપૂર્ણ છાપે મારે તે અવળ ત્યાં કોઈ સ્ત્રીએ પરમાત્મા પ્રેરિત પ્રકટ થઈ ને તુર્ત નાશ કર્યો એટલું જ નહિ પરંતુ હેણે મમતા '