Sthirta

Author(s): Yashovijay Upadhyay, Jitendravijay
Publisher: Navjivan Granthmala

Page 6

સિદ્ધશિલા–મેક્ષમાં સ્થિરવાસ કરવાને તું પુરુષાર્થ નહીં કરે, તેને વિચાર સરખો પણ તને નહીં થાય, ત્યાં સુધી તું કદી પણ દુઃખમાંથી મુક્ત થઈ શકવાને નથી, અર્થાત્ તારું સાચું આત્મીય ધન તને પ્રાપ્ત થવાનું જ નથી.”
જીવનું પરિભ્રમણ કરવાનું ક્ષેત્ર ૧૪ રાજલેક જેટલું વિશાળ છે. છતાં એ જે ટૂંકું કરવું હોય, તે સર્વ પ્રથમ પર વસ્તુઓમાં ભટકવાનું હવે બંધ કર, ને તારામાં જ તું સ્થિર થા. સ્વમાં સ્થિર થયા પછી બાહ્ય પદાર્થો પ્રત્યે તને ઉપેક્ષાભાવ સહેજે પેદા થશે ને નિજમાં લીન થવાનું ગમશે. એટલે કે બાહ્ય ધનને મેહુ ઓછો થશે ને આત્મીય ધન મેળવવાની જિજ્ઞાસા જાગશે.
આત્મીય ધનની કે સાચા સુખની પ્રાપ્તિ માટે હે જીવ! સાચું તત્વ સમજવા સ્થિર થવું તારે માટે અનિવાર્ય છે. સુખની આકાંક્ષાએ સ્વને ભૂલી, પરમાં એક્તાન બની, પરવસ્તુ પાછળ ઘણે કાળ આંધળી દેટ મૂકવાના મિથ્યા પ્રયત્ન કર્યા પછી, ઘણું પરિભ્રમણ દ્વારા દુઃખના સંતાપ સહી, છેવટે તું શાંતિ ઝંખે એ સ્વાભાવિક છે. પરંતુ આજ સુધી જેને તું બહાર શોધી રહ્યો છે, તે બહાર ક્યાંય નથી–તે સાચું સુખ તે તારામાં જ છે, અંતરમાં જ છુપાયેલું છે.
- અત્યાર સુધીની તારી સર્વે અભિલાષાઓ કેવળ અસ્થિરતાને કારણે જ જ્યારે ઠગારી નીવડી છે-નિષ્ફળ બની ચૂકી છે, ત્યારે (તારી) આ અંતિમ અભિલાષા ચંચળચિત્તતા દૂર થવા દ્વારા સ્થિરતા જ પાર પાડશે એ નિર્વિવાદ છે. કેવળ મનની લલચામણું પરવશતાને કારણે જ તું ચારે ગતિમાં હડકાયા કૂતરાની જેમ ઘણું ઘણું રખડ્યો, રઝળે, છતાં કયાંય ઠરીઠામ બેસી શક્યા નહિ. હવે મહાપુણ્યયોગે ફરીથી સંજ્ઞી પંચેન્દ્રિયપણું પામ્યો છે. પરંતુ જે હવે અહીં મનને જ નાથવામાં નહિ આવે, ધર્મમાં જોડવામાં નહિ આવે, આત્મગુણેમાં સ્થિર કરવામાં નહિ આવે, તે એ રખડપટ્ટી ને દુઃખને કદી અંત આવવાને જ નથી.
માટે હે જીવ! તું સ્થિરતા કેળવ. એ તને અખૂટ અનંત ખજાને અપાવશે અને તારી સુખની તૃષ્ણ છિપાવશે.