________________ ગ્રંથ અને ગ્રંથકાર * પરમ પૂજ્ય મહામહોપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયજી મહારાજનાં વચનો એટલે ચૂંટેલાં ‘ટંકશાળી ' વચનો કહેવાય, અને પૂજ્યશ્રીની - શાખ એટલે ‘આગમશાન " (સાક્ષી ) અર્થાત શાસ્ત્રોક્ત વચન. આ વાત આજે પણ સૌ માન્ય રાખે છે. એક સામાન્ય રીતે વ્યક્તિ વિશેષ નામ થી વધુ ઓળખાય છે. પણ પૂજ્યશ્રી માટે થોડીક નવાઈની વાત એ હતી, કે- જૈનસંઘમાં તેઓશ્રી ‘વિશેષ્ય ’થી નહીં પણ વિશેષણ થી વધુ ઓળખાતા હતા. સૌ એમ જ કહેતા- ઉપાધ્યાયજી મહારાજ’ આમ કહે છે. * જ્ઞાની પુરુષો ભૂત-ભવિષ્ય-વર્તમાનના જ્ઞાતા હોય છે. આ વાત તેઓશ્રીના કથિત ગ્રંથમાં ને સ્તવને દ્વારા વર્ણવેલી કૃતિઓમાં જોવા મળે છે. ને 250 વર્ષ પછી આજે એ કલ્પેલી વાણી પણ સાચી પડે છે. * પૂજ્યશ્રી પોતે શ્વેતામ્બર પરંપરાના શ્રમણ હતા. છતાં તેઓશ્રીએ દિગઅરાચાર્યાકૃત ગ્રંથ ઉપર ટીકા રચી છે. એટલું જ નહિ પણ જૈન મુનિ હોવા છતાં તેમણે અર્જુનના ગ્રંથો ઉપર પણ ટીકા રચી છે. આ જ એમને સર્વગ્રાહી પાંડિત્યતાના પ્રખર પુરાવો છે. * પૂજ્યપાદશ્રી વિવિધ વાયના પારંગત વિદ્વાન ને જ્ઞાની છે. આ વાત જોતાં આજની દૃષ્ટિએ કહીએ, તે તેઓશ્રીને બે ચાર નહિ પણ સંખ્યાબંધ વિષયોનાં PH. D. થયેલા કહીએ તે ખોટું નથી. આજે પણ આ વાતની સાક્ષી તેઓશ્રીએ રચેલા ગ્રંથો આપી જાય છે.
