________________
સારાંશ
અસ્થિરતાને અત એટલે જ સ્થિરતાને પ્રાદુર્ભાવ
આ વાત સમજાવવા માટે સ્થિરતા-ગુણને જીવનમાં તાણા-વાણાની જેમ વણી લેવા જ્ઞાની પુરુષ ઉપદેશ આપે છે.
ચંચળ મનથી કે લેભલાલચથી સ્થિરતા જોખમાય છે. એટલે જ ક્રિયારૂપી ઔષધ ચંચલ આત્માને શુદ્ધ કરી શક્યું નથી. આમ આત્મા ચારિત્રધર્મને સ્વીકાર કરે, છતાં પણ જો એ અસ્થિરતાથી દૂર થાય નહીં, તે તેનું ભવભ્રમણ અટકી શક્યું નથી.
જીવન પૂર્ણતાને ત્યારે જ પામે કે જ્યારે તેનામાં મગ્નતા હોય, મગ્નતા ત્યારે જ આવે કે જ્યારે જીવનમાં સ્થિરતા પરિણમે. આ રીતે કાકવૃત્તિની ચપળતા છેડી, રત્નદીપની જેમ સ્વયં પ્રકાશિત બની, બાહ્ય પ્રવૃત્તિઓથી વિમુખ થઈ, સ્થિરતાપૂર્વક નાની પણ આત્મસાધના સુંદર રીતે કરવી જોઈએ, ને તો જ સિદ્ધ અવસ્થામાં રહેલી સ્થિરતા યાન સમયે આપણું આત્મામાં પ્રતિબિંબિત થાય,
આવી સર્વોત્તમ, અવિનાશી, ચિરસ્થાયી અવસ્થાને પ્રાપ્ત કરવા, સાચા સાધક–વતિઓએ અવશ્ય વારંવાર પ્રયત્નો કરવા જોઈએ,
સુવર્ણવા : १ स्थिरता स्वसन्निधौ एव निधिं दर्शयति ॥ २ योगिनः ग्रामेऽरण्ये दिवा निशि समशीलाः ॥ ३ स्थिरतारूपचारित्रस्य सिद्धये यतयोऽवश्यं यतन्ताम् ॥
