________________
ખંડ ૩/ ઢાળ ૨
૧૫૫
અનુક્રમે અટવી પામિયા, દુઃસ્થિત દંડાકાર; પુણ્યબળે તે સાહસી, કરુણાવંત કુમાર. ૮ તિહાં રાત્રે એક તરુ તલે, આવી રહે કુમાર; તે તરુ શુક સ્થાનક અછે, નિશા મુખે તેણીવાર. ૯ ચણી કરી તિહાં શુક ઘણા, આવ્યા બોલે વાણ; કોણ કિહાંથી આવિયા, પૂછે તેહ સુજાણ. ૧૦ વૃદ્ધકીર એક બોલિયો, ત્રણ દિને આવ્યો છું આજ; તવ લઘુ શુક કહે તાતજી, શું એહવું હતું કાજ. ૧૧ કે કોઈ અચરિજ દીઠડું, તિણથી કાલવિલંબ; તવ જીરણ શુક દાખવે, સુણો વત્સ અવિલંબ. ૧૨
| | ઢાળ બીજી .. (ભો નણદી હો લાલ ઝરુખે દિલ લગા-એ દેશી. એલાચીન રાસમાં છે.
અથવા મોરી સ્વામી હો, વાત સુણો એક સાચી–એ દેશી) હાંરે નાના સૂડા હો, હાંરે નાના વચ્છા હો, વાત સુણો એક માહરી. જે નિસુણીને આનંદ પામો, કરો તુમચી મતિ સારી.
મારા નાના સૂડા હો, વાત સુણો એક માહરી. પૂરવ દિશે માહેંદ્ર નયર છે, તિહાં ત્રિલોચન રાજા; માત્ર ગુણસુંદરી નામે પટરાણી, જેહના સબળ દીવાજા. નાહવા ૧ સુતા સુલોચના છે જાત્યંઘા, ચોસઠ કળાની પ્રબંઘા; માત્ર સા મતિ નયન હૃદયથી જાણે, શાસ્ત્રના સકળ સંબંઘા. નાવા૨ રાજા મંત્રી પ્રત્યે એમ ભાષે, એ પટુલોચન થાય; મારા પડહ વજાવો નયરમાં એહવો, જેમ કોઈ પરગટ થાય. નાવા૦૩ જે સાજા કરે લોચન તેહને, અર્થે રાજ્ય ને પુત્રી; માત્ર તેહને આપું થાપુ પાસે, રાખું તેહશું . મૈત્રી. નાવા૪ માસ પાંચ થયા ડિડિમ વાજે, છઠો માસ છે બેઠો; માત્ર પણ તસ ભાગ્ય બળેથી કોઈ, આજ લગે નવિ દીઠો. નાવા ૫ લઘુ કીર એક બોલ્યો તત્ક્ષણ, કહો તાતજી સોઈ; માત્ર એવું ઔષઘ કોઈ કિહાં છે, જેહથી નયન સજ્જ હોઈ. નાવા૦૬ ૧. પોપટ ૨. વૃદ્ધ ૩. જન્મથી અંઘ ૪.સ્વસ્થ લોચનવાળી, દેખતી પ.નગારાં ૬. સ્વસ્થ
