________________
ખંડ ૩ | ઢાળ ૧૬
૨ ૨૭
કહે સારિકા રાજન અવઘાર, કરણી પુરુષ તણી સંસાર; પ્રત્યક્ષ દીઠાં ને સાંભળ્યાં, જેમ વિષ મીઠાઈમાં મળ્યાં. ૩૭ જો ઉપકાર કરે સો ગમે, તોપણ પુરુષ પ્રતીત નવિ ગમે; તે માટે હું પુરુષનો સંગ, મન નવિ વાંછું તો શ્યો રંગ. ૩૮ તે માટે નિશ્ચય જાણજો, ખલ નર સંગતિ ચિત્ત નાણજો; જ્ઞાનવિમળ ગુરુની એ વાણ, જે ઘરશે તસ કોડી કલ્યાણ. ૩૯
|| દોહા | એહ કથા સૂડી કહી, હવે પ્રત્યુત્તર શુકરાજ; ભાખે વચન કળા થકી, સુણીએ શ્રીનરરાજ. ૧ પ્રાહિ સહુ સરિખા ન હોએ, સરિખા કહે તે અજાણ; સકળ શુભાશુભ લક્ષણે, કર્મ તણે પરિમાણ. ૨ રાશિ અનંતી પાપની, ઉદય થકી સ્ત્રીવેદ; લેહવો તે પણ કર્મથી, શ્યો કરવો તસ ખેદ. ૩ પણ જે દુશમનથી ડર્યા, તે સજ્જનથી ગણે ભીતિ; દૂધે દાજ્યો દહીં પ્રત્યે, કુંકી પીએ એ રીતિ. ૪ પણ અંતર છે અતિ ઘણા, વસ્તુ વસ્તુમાં જાણ; એક ઠામથી નીપના, ઘૂમ દીપ તલ ઠાણ. ૫ સારિકા કહે તે દાખીએ, દોષાલી કોઈ નાર; તો સરિખે સરિખું મળે, જેમ ન હોયે ઉત્તર ચાર. ૬ એમ નિસુણી ભાખે કથા, શુક પિક મધુરી વાણ;
રાજા રાણી સાંભળે, શ્રોતા વેઘક જાણ. ૭ આ દોહામાં જે ઉક્ત શ્લોક છે તે લખીએ છીએयतः-ये वंचिता धूर्तजनेन लोका,-स्ते साधुसंगेपि न विश्वसंति;
उष्णेन दग्धाः किल पायसेन, पिबंति फुत्कृत्य दधीनि तक्रं. १
ભાવાર્થ-જે લોકો ઘૂર્ત જનોથી છેતરાયા છે તે લોકો સાઘુ પુરુષનો પણ વિશ્વાસ કરતા નથી. ઊને દૂધે દાઝેલા મનુષ્ય દહીં તથા છાશને પણ ફૂંકીને પીએ છે.
वाजीवारणलोहानां, काष्ठपाषाणवाससां; नारीपुरुषतोयाना,-मंतरं महदंतरं. १
૧. ન આણજો
