________________
ખંડ ૩ / ઢાળ ૨૨
૨૫૫
અનુક્રમે સંજમ લેઈ તપ તપિયો, કેવળી થઈ શિવ પામ્યા, તે સંકાશે જ્ઞાનવિમળ ગુરુથી, દુઃખ દોહગ સવિ વાગ્યાં. ૧૧ ઇતિ દેવદ્રવ્યોપરિ સંકાશ કથા સમાપ્ત
|| દોહા II વળી એહી જ ઉપર સુણો, સાગર શેઠ દ્રષ્ટાંત, ચૈત્યદ્રવ્ય ભક્ષણ રક્ષણે, તે સુણજો સવિ તંત. ૧ દેવદ્રવ્ય નિજ દ્રવ્યનો, નવિ કીજે સંબંઘ, તે પણ હોયે દુઃખદાયકું, પરભવ હોયે અનુબંઘ. ૨ તે ઘનથી કુલ ક્ષીણ હુયે, મરી નરગમાં જાય, દુઃખ દોભાગ લહે ભવભવે, નિશ્ક હૃદય તે થાય. ૩ यदुक्तं-देवद्रव्येण या वृद्धिर्गुरुद्रव्येण यद्धनं;
तद्धनं कुलनाशाय मृतोऽपि नरकं व्रजेत्. १ अन्यायदेवपाषंडि, संबंधाद्धनमीहते; स मषीकूर्चकैर्धाम, धवलीकर्तुमीहते. २ वरं च ज्वलने वेशो, वरं च विषभक्षणम्;
परं यल्लिंगिद्रव्येण, संबंधो नैव कारयेत्. ३ ભાવાર્થ-(૧) દેવદ્રવ્ય કરી ઘનની વૃદ્ધિ અને ગુરુદ્રવ્ય કરી જે ઘનનું એકઠું કરવું, તે ઘન સર્વ કુલના નાશને માટે જાણવું; અને તે ઘનનો ઉપાર્જન કરનાર મૃત્યુ પામે, ત્યારે નરકમાં જાય. (૨) અન્યાયના, દેવાલયના અને પાખંડીના સંબંઘથી, જે મનુષ્ય ઘનોપાર્જનની ઇચ્છા કરે છે તે મનુષ્ય માશના કૂચાથી પોતાના ઘામને ઘોળું કરવાની ઇચ્છા કરે છે એમ જાણવું. (૩) અગ્નિમાં પ્રવેશ કરવો તે ઉત્તમ, તથા વિષ ખાવું તે સારું, પરંતુ દેવદ્રવ્ય સાથે સંબંઘ કરવો તે સારો નહીં.
કહે દાખો તે જાણીએ, દોષ વિશેષની વાત; કહે કુમર હવે તેહનો, સસનેહે સાક્ષાતુ. ૪
!! ઢાળ બાવીશમી | | (સામી સોહાકર શ્રી સેરીસ એ—એ દેશી) સાકેત નયરે, સાગર ઘની વસે,
‘પરમાર્હત્ તે, જિનમતે ઉલ્લશે. ૧. નિર્દય ૨. જૈનઘર્મનો શ્રેષ્ઠ અનુયાયી
