Shatrunjaya Mahatmya

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 316

३०४
शत्रुजयमाहात्म्य. तेना जवाबमा पोतानुं वृद्धपणुं सूचव्यु. पड़ी जरती लालोथी जयंकर मु. खवाला, श्वेत केशोवाला, मंद मंद चालनारा, तथा कंपता एवा ते कं. चुकीने जोश्ने राजाए विचार्यु के, खंडेररूप थएला घरनी पेठे, तथा अरधां मूलमाथी उखडेलां वृक्षनी पेठे असाध्य एवा था शरीरनुं रक्षण करवामाटे कोइ पण समर्थ नथी. माटे हवे ज्यांसुधि मारूं था शरीर पण धडपणथी जर्जरित थयुं नथी, त्यांसुधिमां हुं पण मारा आत्मसाधनमाटे प्रयत्न करीश.एम विचारि दशरथ राजा फरीने सनामांश्राव्या; त्या केटलाक दिवसो बाद एक दहाडो ते मुनिने वांदवामाटे गया. पली ते मुनिने नमिने राजा जेटलामा तेमनीपासे बेग, तेटलामां नामं डल विद्याधर पण जमतो थको त्यां श्राव्यो. त्यां ते मुनिए सुखना कारणरूप एवा धर्मनो उपदेश देश्ने पुंडरिक गिरिनुं निर्मल माहात्म्य पण कह्यु.पडी मुनिना कदेवाथी सीताने पोतानी बेहेन जाणीने,जामंडले तेणीने नमस्कार कयों. त्यारे तेणीए पण तेने आशिष थापी. पनी दशरथ राजा पो. ताना जन्मने सफल करवामाटे तीर्थप्रते चाख्या. चार पुत्रो तथा मंडलिको सहित मार्गमां पांच प्रकारचें दान देता थका ते पुण्यने उपार्जन करवा लाग्या. वली मार्गमां श्रावतां दरेक गाम, नगर अने स्थानको प्रते ते जिनपूजनमां तत्पर रहेता. पली अनुक्रमे शत्रुजयप्रते श्रावीने तेमणे प्रजुने नमस्कार कर्यो, तथा केटलाक प्रासादो पण त्यां बंधाव्यां. वली तेमणे नक्तिश्री गुरुने पूजीने विधिपूर्वक दान दीधुं, तथा पडी ते संघसहित त्यांची नीचे उता. पनी चंप्रनास नगरमां सीताए पोते करावेला जिनमंदिरमा तेपीए चंजप्रन प्रजुनी स्थापना करी. एवी रीते त्यां तेणीए प्रतिमानी प्रतिष्ठा करीने तेनुं पूजन कयु, तथा गुरुने प्रतिलानीने ते तीर्थमां प्रजावना करी. पडी दशरथ राजाए रैवताचलपर जश्ने, तथा त्यां ने. मिनाथ प्रजुने पूजीने सुपात्रदानपूर्वक तीर्थोछार कर्यो. पली बरट प. र्वतप्रते जवाने उत्सुक थएली कैकेयी पतिनी थाज्ञा लेश्ने राम आदिक पुत्रोसहित त्यां ग. त्यां बरटे बनावेला नेमिनाथ प्रजुना चैत्यमां ते. पीए जतिथी महोत्सव कों, तथा याचकोने पण दान थाप्यु. पडी त्यां ते प्रासादने जीर्ण थएटुं जोश, तेणीए तेनो उझार कर्यो, तथा तेमां ह. पंधी श्री नेमिनाथ प्रजुनी मूर्ति पण स्थापी. वली त्यां तेणीए महातीर्थ