Shatrunjaya Mahatmya

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 326

३१४
शQजय माहात्म्य. जाना उपकरणो लेने त्यां श्रावी; पण त्यां तो तेणे पोताना पुत्रनुं मस्तक दाएबुं जोयु; त्यारे ते रावणनी बेहेन सुर्पणखा विलाप करवा लागी के; अरे पुत्र शंबुक! श्रावी रीते कालथी वैरीरूप थएला एवा कया माणसे तने यमने मंदिरे पहोंचतो कर्यो ? पढी त्यां पडेला पगलांने अनुसारे ते जवा लागी, तो त्यां तेणे कामदेव सरखा रूपवंत रामचंअजीने जोया. त्यारे तेना रूपथी मोहित थश्ने वैरनावने वीसरी जश्ने, तथा शोक तजीने जोगविलास माटे ते रामचंजीने प्रार्थना करवा लागी, माटे धिक्कार , तेवी स्त्रीने !! पली रामचंअजीए तेणीने कडं के हुँ तो स्त्री सहित बुं, माटे तुं लक्ष्मणपासे जा ? त्यारे लदमणे पण " नाश्नी स्त्री" जाणीने तेणीने तजी दीधी. एवीरीते बन्ने जगोएथी ज्रष्ट थएली ते पुष्ट सुर्पणखा त्यांथी पोताना स्वामीपासे गश्, अने माथु कुटीने तेणीए पुत्रना मृत्युनो व्रतांत कह्यो. त्यारे चौद हजार सुनट वि. याधरो सहित खरदूषणादिक रामपासे लडवाने श्राव्या. त्यारे रामचंजीए लक्ष्मणने कह्यु के, हे वत्स! हुं आ शत्रुउँने मारी बावु त्यांसुधि तुं यहीं रहे? अने थाप्रत्नाववंती सीतानुं तुंरक्षण करजे ? त्यारे सदमणे कडं के, हे ज्येष्टबंधु ! श्राप अहीं रहो? अने हुँ एक लीलामात्रमांज तेमने हणीने श्रावीश, माटे मने श्राप युद्धमाटे श्राझा श्रापो? त्यारेवली रामचंअजीए कह्यु के, हे वत्स! ज्यारे त्यां तने वैरीतरफथी कंई पण संकट श्रावे त्यारे तुं मने सिंहनादथी खबर करजे? एटले हुं तुरत श्रावी शत्रुनो नाश करीश. पनी लक्ष्मण पण रामनी ते श्राझाने मस्तकपर चडावीने तथा तेने नमीने, धनुष्यना टंकारोथी तथा जुजास्फोटोथी शत्रुउने त्रास पमाडतो थको त्यां गयो. एवी रीते वैरीरूपी हाथीप्रते सिंह सरखा लक्ष्मणने क्रोधायमान थएलो जोश्ने पुष्ट एवी चंजनखा रावणपासे पोताना जरतारनी मदद माटे गश्, अने कहेवा लागी के हे ना! दंडकारण्यमां को बे देवसरखा पुरुषो श्रावेला , तेए तपमा रहेला तमारा जाणेजने मारी नांख्यो . तेथी मारां वचनथी तमारो जमाई तेमने मारवा गयो बे, अने त्यां ते लक्ष्मणनी साथे युद्ध करे , वली तेनो मोटो जाश रामचंदजी लक्ष्मणना तथा पोताना बलथी, अने पोतानी स्त्री सीतानारूपश्री जगतने तो तृण समानज गणे ,ते सीताना रूपथी गौरी तो