Shatrunjaya Mahatmya

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 333

नवमःसर्गः
३१ श्राव्यो. त्यारे हनुमाने सिंहनादोथी दीशाउने बेहेरी करतां थकां तेने बाणोथी श्राबादित कयों. त्यारे लोको कहेवा लाग्या के, अहो! श्रा बन्ने वीरो एक सरखा . ते वाणी सहन नहीं करीने हनुमाने ते वज्रोदरने मारी नांख्यो. एवी रीते वजोदरना घातथी क्रोधायमान थएलो जंबुमाली नामनो रावणनो पुत्र हनुमानपर धसी गयो; त्यारे ते पण तेनी सन्मुख आव्यो. पडी हनुमाने तेने माथामां गदा मारवाथी ते जंबूमाली मुळ खाइ पड्यो, त्यारे राक्षसना सैन्यमांथी महोदर प्रमुख सुजटो हनुमान तरफ धस्या. त्यारे हनुमाने केटलाक राक्षसोने तो मुखमां लीधा, केटलाकोने हाथमां लीधा, केटलाकोने हृदयमां लीधा, तथा केटलाकोने बगलमा घाख्या, अने केटलाकोने बाणथी हण्या. एवी रीतना राक्षसोना मर्दनने सहन नहीं करीने, नयंकर मुखवालो कुंजकर्ण हाथमां त्रिशूल लेश्ने वृक्षोने नांगतो थको दोड्यो. चारे कोरेधी वानरसुनटोने तेने मारतो जोश्ने सुग्रीव राजा, कुमद, अंगद तथा माहेंज सहित तेनी सन्मुख धस्यो. वली ते वखते नामंडल प्रमुख पण रामना योघा शस्त्रोनो वरसाद वरसाववा लाग्या; पबी सुग्रीवे गदाएं करीने शत्रुना रथने नांग्यो. ते वखते क्रोधातुर थएला कुंजकर्णे पण हाथमां मुगर लेश्ने सुग्रीवना रथने जीर्ण घडानी पेठे नांगी नाख्यो. पड़ी सुग्रीवना शस्त्रथी पीडित थएलो कुंचकर्ण मूर्छित थश्ने पृथ्वीपर पड्यो. एवी रीते नाश्नी मु धी रावण अत्यंत क्रोधायमान थयो. त्यारे इंजजित तेने रोकीने पोते कपिसैन्यने उपजव करवा लाग्यो. पड़ी तेनी सामे सुग्रीव क्रोधथी धस्यो, अने नामंडल तेना नाना जा मेघवाहनप्रते धस्यो. एवी रीते ते चारे वीरो परस्पर युद्ध करता थका पृथ्वी, स. मुन, अने पर्वतोने पण दोजाववा लाग्या. एटलामां अजित अने मेघवाहने सुग्रीव अने नामंडलने नागपाशोथी बांध्या. वली तेज वखते कुं. जकर्णे पण चैतन्य श्राववाथी हनुमानने गदाथी मारीने पोतानी कांखमां घाल्यो. एटलामां अंगद सुजट कुंजकर्णप्रते धस्यो, ते वखते हनुमान जोर करीने कुंजकर्णनी काखमांधी बुटी गयो. हवे बिनीषण रामने नमीने रथमां बेसी जामंडल तथा सुग्रीवने डोडाववा माटे धस्यो. ते समये इंजित तथा मेघवाहने विचार्यु के, पितातुल्य एवा था बि
४१