________________
नवमःसर्गः
३३५ तेथी थाकुल थश्ने रावणे तुरतते विद्याथी पोतानां नयंकर एवां घणां रूपो काँ. त्यारे लक्ष्मण पृथ्वीपर, आकाशमां, पलाडी, बागल, तथा पडखामां विविध प्रकारनां शस्त्रोनो वरसाद वरसावनारा अनेक रावणोने जोवा लाग्या. पठी एक एवा पण ते गरुडपर बेठेला बलवान लक्ष्मणे अनेक स. रखा थश्ने बाणोनी धाराउँथी, पतंगीथाने जेम मेघ, तेम तेने हण्या. बाणोनी ते धाराउँथी व्याकुल थएला रावणे चक्रनुं स्मरण कयु; त्यारे अर्धचक्रीना जीवित सरखं जाज्वल्यमान चक्र पण तुरत तेनी पासे आव्यु. त्यारे क्रोधथी लाल आंखोवाला थएला ते रावणे ते चक्रने नमाडीने लक्ष्मणपर फेंक्यु, त्यारे ते चक्र लक्ष्मणने प्रदक्षिणा देश्ने तेना (लक्ष्मणना) हाथमा श्रावी रह्यं. त्यारे लमणे पण तेज चक्रथी, इंजेम वनथी पर्वतने, तेम रावणना वक्षःस्थलपर ताडना करी. ते ताडनथी जेठ वदी अगीयारसने दिवसे पाउले पहोरे रावण मरीने चोथी नरके गयो. ते वखते देवताए पण जय जय शब्द करीने प्रीतिथी लक्ष्मणजीपर पुष्पोनी वृष्टि करी. पठी जयथी दिङ्मूढ थएला राक्षसोने बिजीषणे स्नेहथी शांत कर्या; केम के खजातिनुं रक्षण करवं ते उत्तम कार्य . पनी रामचंद्रजीए कुंजकर्ण,खजित तथा मेघवाहन श्रादिक राक्षसोने बोडी मेल्या, त्यारे तेउए पण रावण- प्रेतकार्य कयु. पनी ते समये कुंजकर्णे, इंडजिते, मेघनादे तथा मंदोदरीए अप्रमेयबल नामना ऋषिनी पासे दीक्षा लीधी. पडी निर्दोष एवी महासती सीताने लेश्ने रामचंघजीए बिनीषणे बतावेला मार्गे थश्ने उत्सवपूर्वक लंकामां प्रवेश कयों. पठी त्यां रामचंगजीए ते लंकाराज्य बिन्नीषणने सोंप्यु; तथा त्यां ब वर्षो रह्या बाद ते माताना चरणोने नमवा माटे उत्सुक थया.
एटलामां विंध्यस्थलीमां इंजित तथा मेघवाहन मोदे गया; अने तेथी ते तीर्थनें “मेघरथ" नाम पज्यु. वली नर्मदाने कांठे कुंचकर्ण मोदे गया, अने ते तीर्थ- “पृथुरक्षित" नाम पड्युं.
पली उत्तम दिवसे रामचंजी, सीता अने लक्ष्मणसहित सुग्रीवादिकनी अनुमतिपूर्वक पुष्पक विमानमां बेसीने, पृथ्वीपरनां नगरो तथा श्राश्चयोंने उंचे प्रकारे जोता थका, अनुक्रमे उंची धजाउथी शोनिती थएली, एवी अयोध्या नगरीप्रते श्राव्या. ते वखते जरत राजा पण शत्रुघ्ननाश
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
