________________
नवमःसर्गः
.३२७ सुग्रीव सरखं रूप कर्यु; अने जेटलामां ते अंतःपुरमा जवा लाग्यो, एटलामा खरो सुग्रीव पण तेमां प्रवेश करवा लाग्यो. त्यारे द्वारपालोए तेने रोक्यो. त्यारे वालीनो पुत्र चंजरश्मी ते बन्नेने तुल्य जोश्ने माताना रक्षणमाटे, ते जूग सुग्रीवने पण अटकावतो हवो. एटलामां तेउ बन्नेना लश्कर- चौद अदौहिणी जेटलुं सैन्य त्यां एक थयु. ते महायुद्धमा बन्ने लश्करोनां घणां सुनटो मार्या गया, पठी ते खरो सुग्रीव हारी जजवाथी नगरनी बहार ज चिंतववा लाग्यो के, ते महापराक्रमी वाली खरेखर पुण्यशाली थयो; केम के ते दीदा खेश्ने मोदे गयो. वली तेना बलवान पुत्र चंपरश्मीने पण धन्य बे, के जेणे बन्नेना अंतरने नहीं जाणवाथी ते जूग सुग्रीवने पण रोकी राख्यो . वली मारा मित्र खरदूषणने पण बलवान् रामे मार्यो , माटे विराधपर उपकार करनारा ते रामपासे हूं पण जलं. एम विचारि दूत मारफते विराधने ते वात जणावीने, तेनी ( विराधनी ) मारफते तेणे शरणात एवा लदमणसहित रामने नमस्कार कर्यो. पनी दयालु एवा राम पण किष्किंधामां जश्ने, ते जूग सुग्रीवने रणसंग्राममाटे बोलावता हवा. पनी त्यां बन्नेने तुख्य रूपवाला जोश्ने, तेजेनी परीक्षामाटे रामे वजावर्त धनुष्यनो टंकार कर्यो, ते टंकारनादथी जूग सुग्रीवनी " वेषप्रवर्तिनी” विद्या नाशी गइ. त्यारे रामे ते जूग सुग्रीवने एकज बाणथी मारी नांख्यो. पठी त्यां ते खरा सु. ग्रीवनो सर्व परिवार एकठो थयो, अने रामे पण तेने फरीने तेना राज्यपर स्थाप्यो. पड़ी अवसरने जाणनारा विराध, तथा नामंडल पण त्यां परिवार ने लश्कर सहित श्रावी पहोंच्या. पनी त्यां सुग्रीवे हनुमान, नील, निषधना पुत्रो, विगेरे राजाउँने एकठा कर्या. पठी त्यां ते वि. नयी कपीश्वरे रामनी श्राज्ञाथी सीतानी तलासमाटे महाबलवान हनुमानने मोकल्यो.
अहीं रावण पण नहीं श्चती एवी परस्त्रीसाथे विलास करवा राजी नहोतो, तेथी ते सीताने हमेशां पोतानी स्त्री मारफते समजावतो. वली ते रावणने बिनीषणादिक मित्रोए घणो समजाव्यो, तो पण तेणे सीताप्रतेनो राग तज्यो नहीं. केमके नवितव्यता अन्यथा थती नथी.
हवे श्रहीं हनुमान शाकाशमार्गे चालतो थको माहेंअपर्वतपर, पो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
