Shatrunjaya Mahatmya

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 320

३००
शत्रुजय माहात्म्य. वली तेणे नवु राक्षसपुर वसावीने रक्षसरजने श्राप्यु; हवे श्रादित्यरजनो पुत्र बलवान वाली नामे थयो. वली तेने सुग्रीव नामनो अद्भूत पराक्रमी पुत्र हतो; तेनी नानी कन्या श्रीप्रजा नामे हती. रदसरजने पृ. थ्वीमा प्रख्यात एवाहरिकांता स्त्रीथीनल ने नील नामनाबे पुत्रो थया.हवे श्रादित्यरजे पोताना राज्यपर वालीने, तथा सुग्रीवने युवराजपर बेसाडीने पोते दीक्षा लीधी. श्रादित्यरजना पुत्र खरदूषणे चंबोदर राजाने जीतीने, तथा सुर्पणखाने हरीने पातललंका ले लीधी. मंदोदरीना कहेवाथी रावणे क्रोधरहित थश्ने खरदूषणने बेहेननो खामी करीने राज्यपर बेसाड्यो; हवे चंझोदरना मृत्युबाद तेनी स्त्री अनुराधाए वनमा रहीने विराध नामना गुणवान पुत्रने जन्म थाप्यो; एक दहाडो रावणे वानरपति वालीने बलवान जाणीने, सहन नहीं करवाथी तेने दूत मारफते बोलाव्यो. श्ररिहंत प्रनुविना बीजाने नहीं नमता एवा ते वालीने जाणीने रावणे तेनी साथे लडाइ करी. तेमां वालीए रावणने चंडहास खड्गसहित जीतीने केद कर्यो; तथा चारे ससुषप्रते फेरव्यो. पडी रावणने जोडीने वालीए वैराग्यथी पोताना राज्यपर सुग्रीवने बेसाडी दीक्षा लीधी. पनी सुग्रीवे श्रीप्रजाने रावणने श्रापी, तथा चंबरश्मि नामना वालीना पुत्रने तेणे यौवराज्यपर बेसाड्यो. हवे एक दहाडो रावण रत्नवतीने परणवाने वैताव्यप्रते चाल्यो, तेटलामां तेनुं विमान अष्टापदपर स्खलित थयु. ते स्खवित थवाना कारणरूप प्रतिमामा रहेला निश्चल वालिने तेणे जोयो. त्यारे तेणे विचार्यु के, हजु पण या माराप्रते क्रोधयुक्त थश्ने कपटथी साधुपणुं वेश्ने बेगे , माटे हवे तो आ पर्वतसहित तेने हुं लवणसमुरुमांज फेंकी देखें. एम विचारि ते पृथ्वीने फाडीने पर्वतनी नीचे गयो, तथा त्यां तेणे पोतानी हजार विद्यार्नु स्मरण कयु. पनी तेणे ते पर्वतने अधर उपाड्यो, त्यारे तेपरना शिखरो तडतडाट शब्दो करवा लाग्यां, तथा ऊरणा ऊपजपाट करतां थकां वेदेवा लाग्यां; त्यारे वालीए विचार्यु के, अरे ! था पुष्ट ! मारापर मत्सर लावीने शुं था तीर्थनो नाश करशे ? माटे हवे तो हुँ निःसंग बतां पण तेने शिक्षामाटे मारं जरा बल बतावं. एम विचारि ते वाली मुनीश्वरे पोताना पगना डाबा पगना अंगुगथी श्रष्टापदने जरा दबाव्यो. त्यारे रावण त्यां दबाश्ने रुधिर व