________________
શત્રુજય પ્રકાશ. રહેતુ. તેના લાભ લઇને આ પ્રસંગે મારખીમાં રહેલા ગેહેલેાએ માંગરાળના સુખાને હાંકી કાઢ્યો હતા.ર
સિદ્ધરાજ પછી ગુજરાતની ગાદીએ કુમારપાળ આવ્યે. દરમિયાન અણુહીલ્લ્લપુરની ગાદીના અટપટા સંયોગાના લાભ લઇને માંગરાળમાં પેઠેલા ગાહેલા પેાતાની હકુમત વધારતાજ રહ્યા હતા. એટલુંજ નહિ પણ શાહજીના પુત્ર સામરાજ (સમરસિંહ) માથાભારે થઇ પ્રજાને ર ંજાડવા લાગ્યા. આ ખખર કુમારપાળને મળતાં તેણે અણહીલ્રપુરથી ઉડ્ડયન મંત્રીને મોટી સેના લઇને સારઠ ઉપર ચડાઇ કરવાને માકલ્યા. ત્યાં તેણે સામરાજને હરાવી સારઠના કબજો લીધે. આ લડાઇમાં ઉદયનને કારી ઘા વાગવાથી તેની વ્યથામાં પાછા ફરતાં તેના સ્વગવાસ થયા. તેની અંતિમ આજ્ઞાને અનુસરી તેમના પુત્ર માહુડ મત્રીએ તુ ગીરનારજીને ત્રેસઠ લાખના ખર્ચે પગથિયાં મંધાવવાનુ કામ શરૂ કરાવી તેની દેખરેખ માટે પદી મંત્રીને રોકયેા. અને માહડ ચાર હજારના લશ્કર સાથે શત્રુજય આળ્યે, ને ત્યાં ખાહડપુર૪ વસાવી કરોડાના ખર્ચે
૧ આ ગાહેલાને હાલના પાલીતાણાના ગોહેલ વશ સાથે કરશે સંબંધ નથી. પરંતુ તે વલ્લભીપુરના રાજા પ્રહસેનના ટાયા વંશજા હતા.
૨ માંગરાળમાંથી મળેલા એક લેખમાં જણાવ્યું છે કે ‘ સ. ૧૨૦૨ ( ઇ. સ. ૧૧૪૬ ) માં સામરાજના પિતા શાહજી ગેાહેલે સિદ્ધરાજના સુખાને હાંકી કાઢયા હતા.’ આ વાત બનવાજોગ છે. કેમકે આ સમયે મારીમાં વલ્લભીપુરના ગ્રહસેનના વંશજો ‘ગાહેલ’ ની ગાદી હતી. એટલે સિદ્ધરાજે સારડ સર કર્યા પછી ૪૪ વર્ષ તેઓ સિદ્ધરાજની ઉત્તરાવસ્થાના લાભ લેવા લલચાયા હોય.
૩ સામરાજને જૈન ઇતિહાસકારોએ સમરશી ( સાઉરસ ) ના નામથી ઓળખાવેલ છે.
૪ આડે સ. ૧૨૧૧ માં શ્રો સિદ્ધાચળ આવીને જીનાલય ચણાવવાનુ કામ શરૂ કર્યું. તેમાં એટલા બધા માણસો રાકવાં પડ્યાં કે જેનાં વસવાટથી એક શહેર વસી ગયું. આ શહેર ખાડપુરના નામે ઓળખાયુ હશે. આ જીર્ણોદ્ધારનું કામ એ વર્ષે` પુરૂ થવાથી સ. ૧૨૧૩ માં પ્રતિષ્ઠા કરવામાં આવી હતી. તેથી બાહુડના જીર્ણોદ્ધાર માટે કેટલાક ગ્રંથામાં સ. ૧૨૧૧ અને કેટલાકમાં સ. ૧૨૧૩ ના સંવત લખાયા છે. ભાપુરનાં ખડીયર અત્યારે પણ પાલીતાણાની પૂર્વ દિશાએ છે તેમ ત્યાં મળતી ઈંટા, નળીયા, છીપા અને બગડીયાના કટકમાં ઉપરથી રાસમાળામાં જણાવ્યું છે,
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
