________________
રૂપે દ્રઢ નિશ્ચય કર્યો અને એક બપોરે એણે પચ્ચીસ સીગારેટ ખરીદી. તે એકલો એકાંતે જઈને બેઠો. એણે એક સીગારેટ સળગાવી. એક પૂરી થાય ત્યારે બીજી સળગાવી.
રૂપ એક પછી એક સીગારેટ પીતો રહ્યો. અંતે એ થાકી ગયો. સીગારેટના દમ મારવાથી ફેફસાની શક્તિ ખલાસ થઈ ગઈ. તે ઊંઘી ગયો. જાગ્યો ત્યારે બીજી સીગારેટ તળાવમાં નાખી દીધી.
એણે નક્કી કર્યું કે હવે મિત્રો ત્યાગ કરે તો પણ સીગારેટને હાથ લગાડીશ નહિ.
પોતાની જાત પરની, પોતાના મન પર આ પ્રથમ જીત હતી.
રૂપે જાણ્યું કે મનોભાવને જીતી શકાય છે. એને ભૂતનો ભય લાગતો હતો. નાનપણથી ઓગે ભૂત વિશે ઘણી વાતો સાંભળી હતી.
રૂપે પિતા સાથે ખુલ્લા મને વાત કરી. પિતાએ કહ્યું, ‘ભયનો સામનો કરવાથી જ ભયમુક્ત થવાય છે. ભયને ભેટવા તું સામે જા. તું નિર્ભય બનીશ.”
રૂપે ભૂતને મળવા, ભૂતને જોવા પ્રયત્ન કર્યો પણ ભૂત ક્યાંય ન જડ્યું. એના મનમાંથી ભૂતનો ભય અદ્રશ્ય થયો. હિંમતનો સંચાર થયો.
એનામાં ઉદ્ભવેલી નવી હિંમતનો કસોટીનો પ્રસંગ તરત આવ્યો.
એ શાળાએથી ઘેર આવી રહ્યો હતો. બે છોકરાઓ એક છોકરી પાછળ ચાલતા હતા અને એની મશ્કરી કરતા હતા.
પેલી પાછળ ફરીને બોલી, ‘શા માટે મને હેરાન કરો છો ભાઈ, હું તો તમારું નામ લેતી નથી.”
પેલાઓએ ટીખળ કરવાનું ચાલુ રાખ્યું.
પેલાના નિર્લજ હસતા ચહેરા જોઈને છોકરીએ બૂમ પાડી, કોઈ બચાવો
એ ચસમાં રૂપને મગીનો અવાજ સંભળાયો. એનું ધ્યાન એક વૃક્ષની સૂકી ડાળ પર ગયું. એણે એ ડાળી ઉપાડી અને પેલા મોટા છોકરાઓ પર તૂટી પડ્યો.
છોકરાઓ ઊભી પૂછડીએ ભાગ્યા.
-
- -
-
-
-
-
| શાન્તિપથનો યાત્રી : સ્વપ્ન દ્રષ્ટા ચિત્રભાનું Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
