________________ ગુરુજીઃ આર્ય! તીર્થંકર પરમાત્માએ બતાવેલું મૃત્યુ એટલે શું? એ પછી સમજાવું; તમે જે રીતે મૃત્યુને ઓળખો છો, જાણો છો, તમારી એના વિશેની સમજ કેવી છે; તે પહેલાં સમજીએ.” રાત્રિના સમય દરમ્યાન પતિ-પત્ની સૂતા હતા, ત્યારે અચાનક પત્નીએ કહ્યું, “ઘરમાં ચોર પેસી આવ્યો છે.” પતિએ કહ્યું, “ખબર છે.' પત્ની બોલી - “કબાટ ખોલીને ચોર દાગીના કાઢી રહ્યો છે.” ખબર છે.” દાગીના લઈને ભાગી રહ્યો છે.” “ખબર છે.” “ચોર ભાગી ગયો.” “ખબર છે..!” બોલ, આર્ય! આ ખબરની કિંમત જનને પણ ખબર તો છે જ કે મૃત્યુ છે, ઘણા મરી ગયા, ઘણા દરી રહ્યા છે. ઘણા મરશે - પણ તમારી જીવન જીવવાની પદ્ધતિમાં : રો ફરક પડ્યો? અત્યારે તો 50/60 વર્ષની ઉંમરે પણ વિશ્વ પ્રવાસ રાટનો જે કેઝ ચાલ્યો છે, શું એ યોગ્ય છે? જે મન એક પગ સ્મશાનમાં કહી શકાય, એવા 50-60 વર્ષના ઘરડાઓ પણ જે નાટક કરે છે, જેમકે બંગી જંપીંગ, સ્કાય ડાયવીંગ, સ્કૂબા ડાયવીંગ ઈત્યાદિ જોતાં સ્પષ્ટ પણે લાગે કે મૃત્યુ અફર છે, એ નરી વાસ્તવિકતા ને આપણે સ્વીકારતાં જ નથી. જગત જેને મૃત્યુ માને છે, એવા મૃત્યુને જ ભગવાને મૃત્યુ નથી બતાવ્યું; પણ ભગવાન તો મૃત્યુ દ્વારા એ જ બતાવી રહ્યા છે કે પરલોક eણ છે. કેવલ "Eat drink & be merry", (ખાઓ પીઓ ને મોજ કરો;) ‘જીના યહૉ મરના યહાં, ઈસકે સિવા જાના કહી, લોકોની આલોક સંબંધી આવી ભૂલ ભરેલી ભૌતિકવાદી દષ્ટિ ભગવાને ક્યારે પણ બતાવી જ નથી. તમે બોલતા હો છો કે કહીં પે નિગાહે કહી પે નિશાના. કે માહિતી - 5 - લાલ સારાંશ (મૃત્યુ)) - કકકકકક કિ
