________________ નામના ઘડીના છઠ્ઠા ભાગમાં ધૂળમાં મળી જાય, જે નામના અને ખજાનો મેળવવા ચંગીઝખાને કેટલાય સમય અને શક્તિનો ભોગ આપેલો. બાબરે આપેલું રાજ્ય હુમાયુ હારી જ ગયો હતો ને? ચંગીઝખાન પોતાના આ મહાખજાનો દાટવા માટે, 2000 માણસો ને અને સાથે કેટલાક અત્યંત વિશ્વાસુ મિત્રોને, મધ્ય એશિયા માં આવેલા Mongolia મોન્ગોલિયા' નામના ટચૂકડા દેશમાં લઈ ગયો. માંગોલિયન ભાષામાં આવા મિત્રોને નૂકૂર” કહેવાય છે. આવા મિત્રો કરેલી સહાયના બદલામાં ક્યારેય કશું જ માગે નહીં, એટલું જ નહી; જરૂર પડ્યું - વખત આવ્યો even પોતાના પ્રાણ પણ ન્યોછાવર કરી દેતા હોય છે. આવા હોય છે નુકૂરો! ' ચંગીઝખાનના 2000 માણસોએ આ ખજાનો તો દાટી દીધો, પણ એમાંનો કોઈ પણ જો આ ખજાનાની જાણ અન્ય કોઈને કરી દે, તો....? વાત ખુલ્લી પડી જાય. આથી ચંગીઝખાનના નૂકૂરોએ (વિશ્વાસુ મિત્રોએ), આ તમામ 2000 માણસોને મારી નાખ્યા; એમના મૃતદેહોને પણ દાટી દેવાયા. તેઓને ક્યાં દાટી દેવાયા છે, એની આજ સુધી કોઈને, કંઈજ ખબર નથી! આટલો મોટો ખજાનો, જે દેશમાં દટાયેલો છે; તે મોંગોલિયા સરેરાશ વ્યક્તિ - વતની “સુદામા' જેવો ગરીબ છે! કેવી કરૂણ પરિસ્થિતિ! કેવું દુર્ભાગ્ય! વિશેષમાં મોન્ગોલિયાની સરકારે પણ, આ ખજાનાની શોધખોળ માટે પરવાનગી આપી છે. ખજાનામાં યોગ્ય હિસ્સો આપવાની જાહેરાત પણ કરી છે. * કરી રહી 18 ( સારાંશ (મૃત્યુ)) *
