________________ - હાંડલી તો મેં જાતે-જોઈ છે. પણ અહીં તો મોટા મોટા ચરુઓની વાત છે. જિજ્ઞાસુ જો ખજાનો દાટ્યો હોય તો તે નીકળે જ ને?” ગુરુજી: “આર્ય! જેનો માલિક હવે રહ્યો નથી એવો ખજાનો - ઘણી વાર તિર્યગ જંભક દેવો, પરમાત્માના કલ્યાણકાદિ માટે, લઈ જતા હોવાથી ન પણ નીકળે.” વિશ્વના ઈતિહાસમાં, most valuable, મસમોટા-બહુમૂલ્ય - ખજાનાઓમાંના એકની વાત, કાંઈક આ પ્રમાણે છે, જે સાંભળતાં જ સૌ કોઈની આંખો આશ્ચર્યથી પહોળી થઈ જશે! ઈજિપ્ત પિરામિડોમાં દટાયેલો ખજાનો પણ જેની સરખામણી માં ચણા-મમરા-તુલ્ય-તુચ્છ લાગે, એવા ખજાનાની આ વાત છે. ચીની સમ્રાટોના કન્જામાં રહેલા સિસિયા અને કારા કિનાઈ નામના બે સામ્રાજ્યો, ચંગીઝખઆને ખાલસા કર્યા. 150 ગાડાઓ ભરાય એટલું ઝવેરાત તેણે બંને સમ્રાટો પાસેથી ખંડણીમાં માગ્યું. વિચાર કરજો, ખજાનો કેટલો મૂલ્યવાન હશે? આ ખજાનો ચંગીઝખાને પોતાના વારસદારો ને ન આપતાં, તેને દાટી દેવાનો નિર્ણય કર્યો. જિજ્ઞાસુઃ “શા કારણથી એણે આ પ્રમાણે નિર્ણય લીધો?” ગુરુજીઃ મુખ્યતયા બે કારણોથી. એક તો વારસદારો, તદ્દન આળસુ - બની જાય અથવા જો વારસદારો અન્ય કોઈથી હારી જાય, તો ખજાનો ગુમાવી બેસે. તેઓ જેનાથી હારી જાય, તે જ મહાસમ્રાટ બની જાય; વધારામાં ખજાનાનો માલિક પણ બની જાય એ ચંગીઝખાનની નીલન દિન તન્ની 17 ઓિ સારાંશ (મૃત્યુ))
