________________ ભાંગેલા રથો, હણાયેલા વીરોને કારણે વહી ગયેલા લોહીની નદીઓ જાણે જળમાનુષ અને બેટો વાળી હોય; એવી ભાસવા લાગી. કોણિકના કાલ વગેરે દસેય ભાઈઓ, મરણને શરણ થયા. અંતે થાકેલા કોણિકે દેવતાનો સહારા લેવાપૂર્વક, ચમરેજની સહાયતા માગી, ચેડા મહારાજા કે જેઓ પોતાના સગા નાનાજી (માતાના પિતાશ્રી) હતા તેમને હણવા માટે તેણે (કોણિકે) ચમરેન્દ્રને જણાવ્યું! ચમરેએ સ્પષ્ટ રીતે કોકિને જણાવ્યું. એ નહીં થઈ શકે. તેઓશ્રી તો મારા સાધર્મિક છે. બહુ-બહુ તો હું તારી રક્ષા કરીશ, તેઓ તને પરાજિત નહીં કરી શકે.” ધન્ય છે ચમરેન્દ્રની સાધર્મિક પ્રત્યેની ભક્તિને! શાંતિથી વિચારજો ! લાંબા સમય સુધી ચાલેલા આ યુદ્ધને અંતે મહાસંહાર-મહાવિનાશ થયો. ખરેખર! જર, જમીન ને જોરુ, ત્રણેય કજિયાના છોરુ! કોઈના હાથમાં કંઈ આવ્યું નહીં. પ્રાને તો શોધ કરવી રહી, ધોળા વસ્ત્રની - કર્મના ધોળા વસ્ત્રની. ચરુ કઢાઈઆ અતિ ઘણાં, બીજાનું નહીં લેખું; ખોખરી હાંડલી એના કર્મની, તે તો આગળ દેખું.TI૪TI પૂર્વજોએ દાટેલો ખજાનો - પણ, જો પુણ્યનો ઉદય હોય તો જ પામી શકાય; બાકી તો, ગમે તેટલું ઊંડું ખોદકામ કરો - કોલસા જ નીકળવાના! હું એવી વ્યક્તિને જાણું છું, જેમના મનમાં હતું કે પોતાના બાપદાદા-ઘરમાં ક્યાંક ખજાનો દાટી ગયા છે. એમને અનેક વાર ઘરના અમુક વિભાગ ખોદાવ્યા; પણ - બધું જ વ્યર્થ. ખજાનાને બદલે તેમને કાળા કોલસા જ હાથ લાગ્યા! એમની સ્મશાનયાત્રામાં ખાલી ખોખરી ની નવી નીના બિકીનિ 16 નહિ એનો સારાંશ (મૃત્યુ) અને 16. કે ડિરેકનું
