Book Title: Saransh
Author(s): Niswarth
Publisher: Parmarth Pariwar

View full book text
Previous | Next

Page 57
________________ પ્રભુજીએ કહ્યું: “તમને દહીં વહોરાવનાર, તમારા પૂર્વભવની માતા ધન્યા હતી.” પારણું કરીને, પ્રભુની અનુજ્ઞા લઈને, ધન્યમુનિની સાથે તેઓ અનશન કરવા માટે વૈભારગિરિ ઉપર ગયા. આ તરફ શાલિભદ્રની માતા વંદનાર્થે આવ્યા. ભગવાનને વંદન કરી તેમણે પૂછવું શાલિભદ્ર મુનિ ક્યાં છે? અમારે ત્યાં ભિક્ષાર્થે કેમ ન પધાર્યા? ભગવાને કહ્યું આવ્યા તો હતા, પણ તમારી અત્રે આવવાની વ્યગ્રતા ને કારણે તમારા ધ્યાનમાં એ ન આવ્યું! એમના પૂર્વભવની માતા ધન્યાને હાથે દહીં વહોરીને, પારણું કરીને, એ મહાસત્વશાળી ધન્ય મુનિ અને શાલિભદ્ર મુનિએ, સંસાર સાગરથી પાર ઉતરવા માટે, હમણાં જ વૈભારગિરિ ઉપર જઈને અનશન ગ્રહણ કર્યું છે. જિજ્ઞાસુ સાધુ ભગવંતે શું વાપર્યું, એ ગૃહસ્થને કહી શકાય ગુરુજીઃ ઉત્સર્ગ માર્ગ તો સાધુભગવંતની ગોચરીની વાત ગૃહસ્થને ન કરાય, પણ ભગવાન સર્વજ્ઞ હોવાથી, હિતાહિતની દૃષ્ટિએ, તેમણે ભદ્રા શેઠાણીનું હિત જોઈને જ, તેમણે જણાવ્યું. ભદ્રા શેઠાણી પહોંચી ગયા, વેભારગિરિ ઉપર. ત્યાં શાલિભદ્રજીને જોઈને એમણે જે આક્રંદ કર્યું છે. શાસ્ત્રકારો લખે છે કે તેમના આક્રંદ વિલાપના પ્રતિધ્વની પડઘા થી જાણે તેઓ વૈભારગિરિને પણ રડાવવા ન હોય!! શાલિભદ્રજીના આ કથાનકમાંથી આપણે વિચારવા જેવું એ છે કે તેમનામાંથી “અહંકાર એટલે કે હું = શરીર એ ભાવ જતો રહ્યો, જેને નોનાં નાનાં નાનાં 40 નો સારાંશ (મૃત્યુ) ખાં છે જ .' , છે આ મ 46 કરો કકકકકકી. is pag e is : : ક 20

Loading...

Page Navigation
1 ... 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66