________________
ચોક્કસ દિશા, સ્થાન, આસન, માળા, મુદ્રા, ધૂપ, દીપ વિગેરે બાહ્ય વિધિમાં આવે, જ્યારે સર્વ જીવરાશિ પ્રત્યે મૈત્રી, પ્રમોદ, કરુણા અને માધ્યચ્ચ આદિ ભાવનાઓથી ભાવિત થયેલ અંતઃકરણ વગેરે આવ્યંતરવિધિમાં ગણાય.
તમે અત્યાર સુધીમાં બાહ્ય વિધિઓ તો અનેક પ્રકારની અજમાવી છે પરંતુ તેની સાથે જ આવ્યંતર વિધિનો સુમેળ સધાવો જોઇએ તેમાં ક્યાશ રહી ગઇ હોવાથી તમારી સાધના નિષ્ફળતામાં પરિણમી છે.
નવકાર મહામંત્રમાં જે પંચ પરમેષ્ઠી ભગવંતોને આપણે નમસ્કાર કરીએ છીએ તેમને જગતના જીવમાત્ર પ્રત્યે સર્વોત્કૃષ્ટ મૈત્રીભાવ હોય છે. એટલે જ્યાં સુધી આપણું ચિત્ત પણ સમસ્ત જીવરાશિ સાથે મૈત્રીભાવથી અવિવાસિત ન બને, બલ્ક એકાદ પણ જીવ સાથે દુશ્મનાવટનો ભાવ કે બદલો લેવાની વૈરવૃત્તિ કામ કરતી હોય ત્યાં સુધી પંચ પરમેષ્ઠી ભગવંતોની કૃપાને ઝીલવાની પાત્રતા આપણામાં આવતી નથી અને પાત્રતાવિના સાધનામાં સફળતા પણ શી રીતે મળે!
જેમ વ્યવહારમાં પોતાના શેઠને રોજ સવાર-સાંજ પગે લાગનાર તથા શેઠના કાર્યને સારી રીતે કરતા એવા પણ નોકરને જો શેઠના કોઇ અત્યંત પ્રિય સ્વજન પ્રત્યે દુશ્મનાવટનો ભાવ હોય તો તે નોકર શેઠનો કૃપાપાત્ર બની શકતો નથી, તેમ રોજ પાંચ-દશ બાધી નવકારવાળીના જાપ દ્વારા પંચ પરમેષ્ઠી ભગવંતોને સેંકડો-હજારો વાર નમસ્કાર કરતો આત્મા પણ પરમેષ્ઠી ભગવંતોને અત્યંત વ્હાલા એવા સર્વ જીવોમાંથી કોઇ એકાદ પણ જીવ પ્રત્યે વૈરભાવ રાખતો હોય તો પરમેષ્ઠી ભગવંતોનો કૃપાપાત્ર શી રીતે બની શકે?
માટે મારી તમને સર્વપ્રથમ ભલામણ છે કે તમે તમારા નાનાભાઇ સાથે હાર્દિક સમાપના કરી લ્યો.
આટલું સાંભળતાં જ પેલા ભાઇ પુનઃ કંઇક આવેશમાં કહેવા લાગ્યા કે, નહિ, નહિ, એ કદાપિ નહીં બની શકે. વાંકએનો અને હું શા માટેખમાવું? હું ખમાવવા જાઉ તો તો એનું જોર ખૂબ વધી જાય. અમે તો રસ્તામાં અચાનક સામસામે ભેગા થઈ જઇએ તો પણ અમારી આંખો કતરાય. અમે બંને જુદી જુદી શેરીમાં ફંટાઇ જઇએ. ત્યાં ખમાવવાનું શી રીતે શક્ય બની શકે? વળી કદાચ તમારા કહેવાથી હું ખમાવવા જાઉં તો પણ એ તો ખમાવવાનો નથી જ. બબ્બે ન સાંભળી શકાય તેવા શબ્દો જ સંભળાવવાનો છે. માટે મહેરબાની કરીને આ બાબતનો આગ્રહન રાખો તો સારું.” eeeeeeee%% 73 eeeeeeeez
