Saman suttam

Author(s): Kailashchandra Shastri, Nathmalmuni
Publisher: Sarva Seva Sangh Prakashan

Page 181

१५८
समणसुत्तं
५००. णातीतमट्ठ ण य आगमिस्सं, अट्ठं नियच्छति तहागया उ । विधूतकप्पे एयाणुपस्सी, णिज्झोसइत्ता खवगे महेसी ॥१७॥ नातीतमर्थ न च आगमिष्यन्तम् अर्थ निगच्छन्ति तथागतास्तु विधूतकल्पः एतदनुदर्शी निश्शोषयिता क्षपक महर्षि ||१७|| ५०१ मा चिट्ठह मा जंपह, मा चिन्तह किं वि जेण होइ थिरो ।
न
अप्पा अपम्मि रओ, इणमेव परं हवे झाणं ॥ १८ ॥ मा चेष्टध्वम् मा जल्पत, मा चिन्तयत किमपि येन भवति स्थिरः । आत्मा आत्मनि रतः, इदमेव परं भवेद् ध्यानम् ॥१८॥ ५०२. न कसायसमुत्थेहि य, वहिज्जइ माणसेहि दुबखेहि । ईसा विसाय- सोगा - इएहि, झाणोवगयचित्तो ॥ १९॥ कषायसमुत्थैश्च, बाध्यते मानसैर्दुःखैः । ईर्ष्या - विपाद-शोका-दिभि ध्यानोपगतचित्तः ॥ १९॥ ५०३. चालिज्जइ बोभेइ य, धीरो न परीसहोवसहं । सुहुमेसु न संमुच्छइ, भावेसु न देवमायासु ॥ २०॥ चाल्यते विभेति च, धीरः न परीषहोपसर्गैः । सूक्ष्मेषु न संमुह्यति, भावेषु न देवमायासु ॥ २०॥ ५०४. जह चिरसंचिर्यामधण-मनलो पवणसहिओ दुयं दहइ । तह कम्र्मेधणममियं, खणेण झाणानलो इ ॥२१॥ यथा चिरसंचितमिन्धन-मनल पवनसहित द्रुतं दहति । तथा कर्मेन्धनममितं, क्षणेन ध्यानानल: दहति ॥२१॥ ३०. अनुप्रेक्षासूत्र
५०५. झाणोवरमेऽवि मुणो, णिच्चमणिच्चाइभावणापरमो ।
होइ सुभावियचित्तो, धम्मज्झाणेण जो पुव्वि ॥ १॥
नित्यमनित्यादिभावनापरमः । धर्मध्यानेन यः पूर्वम् ॥ १॥
ध्यानोपरमेऽपि मुनिः, भवति सुभावितचित्तः,
५०६. अद्भुवमसरणमेगत्त-मन्नत्तसंसारलोयमसुइत्तं । आसवसंवरणिज्जर, धम्मं बोधि च चितिज्ज ॥२॥ अध्रुवमशरणमेकत्व-मन्यत्वसंसार - लोक मशुचित्व आस्रवसंवरनिर्जर, धर्म बोधि च
For Private Personal Use Only
चिन्तयेत् ||२||