Puhaichandchariyam

Author(s): Shantisuri, Ramnikvijay Gani
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 260

२०१
.
२४०]
कुसुमकेउगो बत्तीसाए रायकनाहिं सह विवाहो । सोऊण तस्स वयणं वद्धियपरमुद्धवो भणइ राया । 'एगो एस कुमारो दिवसो एगो विवाहस्स ॥ २२० ॥ तिम्नि वि अलंघणिज्जा नरनाहा किमिह संपयं जुत्तं ? । पेसेमि जइ कुमारं एगस्स उ दोन्ह तो हीला ॥२२१॥ निदोसाण वि दोसो नियमेणाऽऽरोविओ हबइ दोन्हं । ता सम्बनिसेहो चेव संगओ अम्ह पडिहाई ॥२२२॥ तो भणइ महावुद्धी 'लग्गविसुद्धी सुदुल्लहा होइ । तेण न जुत्तो विग्यो कुमारियाणं विवाहेसु ॥ २२३ ॥ ता देव ! संपयं संपेयं इमं सबरायदुहियाओ । एत्थेऽऽवायंतु सयंवरामो कि सेसजुत्तीहिं ?' !! २२४ ॥ 5 मज्झत्थभणियमेयं जायं सव्वेसि वहुमयं तेसिं । कुसुमाउहो वि पभणइ 'साहु महावुद्धिनामं ते' ।।२२५॥ 'जुत्तमिणं जुत्तमिणं' भणंति अन्ने वि धीधणा धणियं । होइ समाणा दिट्ठी विसुद्धबुद्धीण पाएणं ।। २२६ ॥
तओ सम्माणिऊण भणिया तिम्नि वि या राइणा'भणियव्या नियपहुणो तहा तहा चित्तहेउजुत्तीहिं । अम्हामु मंदनेहा जहा न जायन्ति मणयं पि ॥२२७।। न य किंचि अणुचियत्तं निवकम्नाणं सयंवरागमणे । तम्हा पेंद्वियवाओ कन्नाओ अणन्नचित्तेहिं' ।। २२८ ।। 10 , __ तओ ‘एवंति भणिऊण सपरिओसा गया ते नियनियट्ठाणेमु । निवेइओ वुत्तंतो नियसामिसालाण । बहुमयमिणं सव्वेसिं । तओ
पत्ताओ विभूईए निरूविए वासरम्मि सब्बाओ । परिणीयाओ तह कुसुमकेउणा जणयवयणाओ ॥ २२९ ।। वत्ते वीवाहमहे महिड्ढिओ मुरवरो व मुहमेसो । सुरवहुसमाओ ताओ रामिंतो रमइ सच्छंदं २३० ॥ पइभवमन्भासाओ विसयाण, वहूण गुणसमिद्धीओ । नबनेहनिभरो सो जाओ एगंतरइरसिओ ॥ २३१ ।। 15
एत्यंतरे गुरुपयपसायासाइयसू रिपओ पुरंदराइपवरमुणिपंचसयपरिगो ओहिनाणोवलद्धकुसुमाउहपरिचागसमओ समागो तत्थ सुंदरायरिओ, ठिओ नागकेसरुज्जाणे । उज्जाणवालयाओ वियाणिओ कुसुमाउहेण घणुनइदसणाओ नीलकंठेण व पमोयमुन्वहंतेण, सव्वसामग्गीए गंतूण वंदिओ यातओ असमपसमसंपयावलोयणहयहियो पप्फुल्लपंकयायमाणनयणजुयलो अणिमिसाए दिट्ठीए गुरुमुहपलोयणातित्तचित्तो, निविट्ठो तयंतिए । संभासिओ भयवया अमयरसनिस्संदसुंदराए गिराए, भणिओ य___ 'महाराय ! असारो एस संसारो, सारो एयस्स धम्मासेवणं, सावजं रज्जं बहुजणकम्मयरत्तरूवं परमत्थेण, आहोपुरिसियापायाओ रिद्धीओ, तुच्छं भोगसुहं परिणामदारुणं नियमेण, विप्पओगदुहहेयवो सव्वसंजोगा, सव्वहा सुविर्णिदयालविब्भमो सव्वसंसारववहारो त्ति, एवं च ठिए जुत्तं महासत्ताण सत्ताणकारणं धम्ममासेविउं । अवि य
सुइरं भुत्ता भोया, नरवइसदो समुज्जलो वृढो । संपाइया य पणईण निव्वुई दीहरं कालं ॥ २३२ ॥ उवभुत्तसारमिन्हिं रज्जं चइऊण संजमे जयसु । पत्तलिलिहणं पज्जत्तभुत्तभत्तस्स नहि जुत्तं ॥ २३३' 25 इय मुणिवइवयणमहामएण सिञ्चन्तचित्तकंदस्स । नरवइतरुणो रोमंकुरेहि चञ्चिक्कियं अंगं ।। २३४ ॥ चिंतइ य 'अहो ! भयवं एगंतेणेव वच्छलो मज्झ । अहवा महाणुभावा परहियनिरय च्चिय हवंति ॥ २३५ ॥ परिनिव्वविति गिम्हुम्हतावियं पुहइमंडलं मेहा । जुन्हामएण भवणं तिप्पेइ निसग्गओ चंदो ॥ २३६ ॥ पचुवयारनिरीहा महादुमा दिति पुप्फ-फलनिवहं । पयईए चिय सव्वस्स वच्छलो मुणिजणो होइ ॥ २३७ ।। तह वि सविसेसमेसो भयवं मम वच्छलो जओ इमिणा । बालो वि अबालो इव पुहइवइत्ते निउत्तो म्हि ॥२३८॥ 30 इन्हिं तु भीमभवचारयाओ मोइउमणो व्व में एसो । सासेइ पस्सयं हिययसंसियं सयंतो व्व ॥ २३९ ॥ मूढो य अहं अहियं जो पिउणा दंसिए वि सुहमग्गे । इंदियविसयवसट्टो न पयट्टो एत्तियं कालं ॥ २४०॥ १ "युक्तम्" खं१टि• खं२टि० ॥ २ "प्रेषणीयाः” खरटि० ॥ ३ भोत्ता जे. ॥ ४ महदुमा जे०विना ॥
20
पु० २६