________________
પ્રભુ પાસે માંગણી કરીએ તો ખોટું નથી. તમે અજિતશાંતિમાં બોલો છો ને, जैइ इच्छह परम पर्य, अहवा किर्त्ति सुवित्थडं भुवणे । ता तेलकुद्धरणे, जिणवयणे आयरं कुणह ॥
જો તું પરમપદને ઇચ્છતો હોય તો તારે શું કરવાનું છે? તારે જિનેશ્વરદેવોની આશા-વચનને ધારણ કરવાનાં છે. આ તો મોક્ષ અને પરલોકની વાત થઇ, પણ આ ભવમાં પણ સારાં યશ-કીર્તિ-પ્રતિષ્ઠાને ઇચ્છતો હોય, તો શું કરવું જોઇએ? તો કહે છે કે જિનવચનમાં આદર કર. માટે કીર્તિ ઇચ્છે તો વાંધો નહિ, પણ આ રીતે આ ભાવથી ઇચ્છવાની છે. પણ તમને દાન દ્વારા ઇચ્છા હોય કે “મને તેનાથી કોઇ મોટા ભા બનાવે, હું જ્યાં જાઉં ત્યાં મારી વાહવાહ થાય, મને માનસન્માન મળે’” તો આ બધા ભાવો યોગ્ય નથી. માટે જાહેરમાં પણ જે દાન આપો તેમાં પ્રશસ્ત ભાવ જોઇએ, અપ્રશસ્ત ભાવ ન જોઇએ. તમારી એવી નામના હોય કે જે તમારા કુળનું પણ ગૌરવ વધારે. ધર્મી, એવી નામના ઊભી કરે કે તેનાથી તે હજારો સારાં કામો કરી શકે. એવી છાપ હોય કે આ માણસ કહે છે માટે ખોટું હોય જ નહિ. નામના અને આબરૂને સામાજિક દૃષ્ટિએ પણ સંપત્તિ કરતાં મોટી મૂડી કહી છે. જેટલું તમારું નામ મોટું તેટલાં તમે શાસનનાં કામો વધારે કરી શકો. વગર નામનાએ શાસનનાં કામો થઇ શકે નહિ. માટે નામના પણ અંગત કા૨ણે મેળવવાની નથી, પરંતુ સ્વ અને પરનું હિત કરવા નામના મેળવવાની છે, અહંકાર પોષવા માટે નામના મેળવવાની નથી. સારા માણસની નામના જગતના જીવોનું હિત કરી શકે છે, માટે ભગવાન પાસે માંગો કે જેનાથી હું સારાં કાર્યો કરી શકું, તેવી મને કીર્તિ મળો; અને પછી સત્કાર્યો કરવા માટે સતત પ્રયત્નશીલ બનો; વિવેક અને પ્રશસ્ત ભાવ જોઇએ.
૧૫૦.સભા ઃ- જીવ છોડાવવા માટે અને ઉછેર માટે કાયમી ફંડ યોગ્ય છે?
સાહેબજી ઃ- અશક્ત ઢોરોના નિભાવ માટે કાયમી ફંડ કરો તો તે ઉચિત છે. હા, જીવદયામાં સીધા પૈસા આપ્યા હોય તેને કાયમી ફંડમાં રખાય નહિ, પણ નિભાવફંડ માટે આપ્યા હોય તેને જ રખાય.
જૈનોની પાંજરાપોળો ઘણી છે. નિભાવ માટે મૂડી હોય તેના આધારે જ વહીવટ કરી શકાય. પણ પાંજરાપોળ કોને કહેવાય તે સમજવું પડે. અત્યારે જીવદયાને જુદા અર્થમાં લઇ ગયા છે. ૨૦૦ વર્ષ પહેલાં કેટલી પાંજરાપોળો હતી? કારણ શું? આર્યદેશમાં જૈન-જૈનેતરો ઢોર રાખતા. જ્યારે તે ઢોરો દૂધ પ્રશ્નોત્તરી (પ્રવચનો)
૮૫
