Prachin Chaityavandan Stuti Stavan Sazzay Sangraha

Author(s): Shiv Tilak Manohar Gunmala
Publisher: Shiv Tilak Manohar Gunmala

Page 187

[१५६] खंते ॥ मा० १॥ सेठ धनवाहे आणी दीधा, उड़द बाकुला त्यारे । एहवामां श्री वीर पधार्या, करवा मुज निस्तारे ॥ मा० २ ॥ त्रिभुवन नायक निरखी नयणे, हरखी चित्त मझार । हरख आंसु जल हुं वरसती, प्रति लाभ्या जयकार ॥ मा० ३ ॥ पंच दीव्य तव देव करे, शुचि वरसी कंचन धार । मानु उड़द अन्न देवा मिषे, वीर कर्या तिण वार ॥मा० ४॥ ज्ञानविमल प्रभुजीने हाथे, लीधो संजम भार । वसुमती तव केवल लहीने, पामी भवजल पार ॥ मा० ५॥
३० श्री महावीर स्वामी की सज्झाय
आधारज हुं तो एक मुने ताहरो रे, हवे कोण करशे रे सार । प्रीतड़ी हती रे पहेलो भव तणो रे, ते केम वीसरी रे जाय ॥ आ० १॥ मुजने मेल्यो रे टलवलतो इहां रे, नथी कोई आंसु लोवण हार । गौतम कहीने कोण बोलावशे रे, कोण करशे मोरी सार । प्रा० २ ॥ अन्तरजामी रे अणघट तुकयु रे, मुजने मोफलीयो गाम । अन्त काले रे हुँ समज्यो नहिं रे, जे छेह देशे सुजने आम ।। प्रा० ३ ।। गइ हवे शोभा रे भरतना लोकानी रे, हुं अज्ञानी रह्यो छु आज । कुमति मिथ्यात्वी रे जीम तिम बोलशे रे, कुण राखशे मोरी लाज || प्रा० ४ ॥ वली शूल पाणी रे अज्ञानी घणो रे, दीधु तुजने रे दुःख । करुणा आणी रे तेहना उपरे रे, आप्यु बहोलु रे सुख ॥ श्रा० ५ ॥ जे अइमुतो