________________
[ १६० ]
शुद्धे, उपाध्याय मन रली । जें पन्नर कर्म भूमि मांही, साधु प्रणमो तेह वली || जेम कृष्ण पक्षे, शियल पाल्यो ते सुणो । भरताने स्त्री विनय तेहनो, चरित्र भावे मे भयो || २ || भरत क्षेत्रे रे समुद्र तीरे दक्षिण दिसे, कच्छ देशे रेविजय सेठ श्रावक बसे । शील व्रत रे अंधारा पचनो लीयो, बाल पणमां रे एवो निश्चे मन कियो || ३ || ॥ ॥ मन कियो निश्चय तेणे एहवो, पक्ष अंधारे पालशु । धरि शीयल निश्वये एह रीते, नियम दुषण टाल ॥ एक छेय सुन्दर रुपे विजया, नामे कन्या तिहां वली । तेणे शुक्ल पक्षनो शीयल लीधो, सुगुरु जोगे मन रली ॥ ४ ॥ कर्म जोग रे मांहो मांहे ते वेहु तणो, शुभ दिवसे रे हुओ विवाह सोहामणो | तब विजया रे, सोल सणगार सजी करी पियु मन्दिर रे, पहोंची मन उलट धरी ।। ५ ॥ मन धरी उलट प्रगट पहोंची, पियु पासे सुन्दरी । ते देखी हरखी सेठ बोल्यो, आज तो छे आखड़ी || सुभ शीयल नीम छे, पक्ष अंधारो | तेहना दिन ऋण छे, ते नियम पाली शुक्ल पक्षे भोग भोगवशु पछे || ६ || एम सांभली रे, तत्र बिजया विखी थाये | पियु पुछे रे, कां चिंता तुजने थाये ॥ तव विजया रे, कहे शुक्ल पक्षनो में लियो । बाल पणमां रे, व्रत चोथो निश्रये कियो ॥ ७ ॥ कीयो निश्चे बाल पणमां, शुक्ल पक्ष व्रत पालशुं । उभय पक्ष हवे शीयल
1
