________________
વારે તેઓને ભક્તિથી લોક આહાર વહોરાવતા હતા. તે દેખીને તું ભિક્ષુકનો જીવ હતો તેથી મનમાં વિચારવા લાગ્યો, જે હું માગતો ફરું છું, તે છતાં પણ મુજને કોઈ લોક આપતાજ નથી, અને અમને લાડવા આપે છે. તો હું પણ એમને ત્યાં જઈ લાડવા માગું. એ સાધુઓને કાંઈ ત્રોટો નથી, એમને તો ઘણાએ લાડવા મલે છે, એમ ચિંતવી તું અમારે ઉપાસરે ખાવાની લાલચે આવ્યો, અને અમારી પાસે ખાવાનું માગ્યું, તે વારે અમે તુજને કહ્યું, કે તું જો અમારા જેવો થા, તો અમે ખાવા આપીએ. તેં પણ વિચારવું જે જો હું એના જેવો થાઉં, તો મને ખાવા માટે સારું મલે. એવું ધારી તેં દીક્ષા લીધી. અમે તુજને લાડવા ખાવા આપ્યા. પછી તે પણ પેટ ભરચા ઉપરાંત ઘણાજ લાડવા ખાધા, તેથી તુજને વિષૅચિકા થઈ, સાધુ સર્વ તારી વૈયાવચ્ચ કરવા લાગ્યા.
તે વારે તેં ભદ્રક પરિણામે એવું જાણ્યું, જે આ ભેખ પણ ઘણોજ રુડો છે. એમ ભેખની અનુમોદના કરી પુણ્ય બાંધ્યું. પછી તેજ રાત્રિમાં મરણ પામી પુણ્યપ્રભાવથી તું અહીં સંપ્રતિ રાજા થયો. ચારિત્રને રુડું કહ્યું તેનું આ ફલ થયું. એવું સાંભલીને રાજા ગુરુ ઉપર અત્યંત પ્રીતિ ધરતો થકો બોલ્યો કે હે પ્રભો! આપણા પ્રભાવથી એ રાજ હું પામ્યો છું, તો હવે એ રાજ્ય તમેજ લ્યો. આચાર્ય બોલ્યા કે હે રાજન્ ! અમારે એ રાજ્યની ઈચ્છા નથી. અમે તો આ અમારા શરીરની પણ ગરજ રાખતા નથી, તો વલી રાજને શું કરીએ ? એ રાજ્ય તમારા પુણ્યથી તમને મલ્યું છે, તો હવે ફરી પણ તમે સમકિત ધારણ કરો, અને શ્રીજિનશાસનની પૂજા, પ્રભાવના કરી ધર્મ દીપાવો, સદ્ગુરુની પાસે ધર્મ સાંભલો. દાન, શીલ, તપ અને ભાવરુપ ચાર પ્રકારનો ધર્મ કરો. વલી એ ધર્મ પર્વદિવસે વિશેષે કરો.
તે સાંભલી રાજા બોલ્યો કે હે સ્વામી! પર્યુષણાદિક પર્વ તો શ્રીજિનઆગમમાં પ્રસિદ્ધ છે, પરંતુ દીવાલી પર્વ ઉપર સર્વ લોક ઉત્તમ રુડાંરુડાં વસ્ત્ર ઘરેણાંદિક પહેરે છે, અને હાર વૃક્ષાદિકને પૂજે છે, માટે એ પર્વ તે કેવી રીતે થયું છે ? તે કૃપા કરી કહો. તે વારે આચાર્ય કહેવા લાગ્યા કે હે રાજન્ ! એ પર્વ ઉત્પન્ન થવાનું કે કારણ હું તુજને કહું છું, તે તું ઉપયોગ રાખીને સાંભલ. આ ભરત ક્ષેત્રમાં ક્ષત્રિયકુંડ નામે નગરને વિષે સિદ્ધાર્થ નામે રાજા, તેની ત્રિશલા દેવી નામે પટ્ટરાણી, તેની કૂખે પ્રાણત દેવલોક પુષ્પોત્તર વિમાનથી ચવીને ઉત્તરાફાલ્ગુની નક્ષત્ર શ્રીવીર આવી
શ્રી દિવાલીકલ્પ
૭૦
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
